Op 29 augustus verschijnt Laurens Hams debuutbundel Mijn grote schuld. Lees hier alvast een paar gedichten uit de eerste reeks van de bundel.
In Mijn grote schuld wordt een unheimliche wereld opgeroepen waarin alle grenzen zijn weggevallen. Een toerist op safari dresseert zijn aap en is tegelijk aan hem onderworpen. In een fascistische droomstad vloeien klassiek-Romeins verleden en hedendaagse politiek samen. Mensen trekken rond in een oneindige woestijn nadat het toerisme vernietigend heeft toegeslagen. Met zes verhalende en klankrijke reeksen laat Laurens Ham in zijn debuutbundel zien hoe we door onze reizen ingrijpen in de wereld om ons heen. Wanneer we goed kijken, blijkt alles in de wereld met alles samen te hangen: heden en verleden, mens en dier, toerist en bekekene.
N.B. Lees ook de recensie die Laurens Ham voor onze website schreef.
Mijn grote schuld mijn grote schuld triomfeert op de rondvaartboot mijn grote schuld laat het breed hangen over de rand van zijn safaribroek hij heeft de verrekijker witheet in de ene canon spanklaar in de andere greep wil een bordercollie gloeiend bij zijn flank viewmaster klikt en decor verschuift de tune stelt hem verdomd weinig gerust overuren draaien de rookmachines mijn grote schuld prevelt slikt repeteert het tv5-frans het bbc-engels en het spaans van de werkster uit venezuela hij moet haar smeken peperen tot ze aandrift krijgt en de voelsprieten van haar verweer uitharden tot een gewei dat vies vertrouwde plaatje door mijn grote schuld flakkert de waakvlam van de nimmer verslappende spaarzaamheid willen de dieren behagen mijn grote schuld zal ze niet aaien maar zijn hand blijft strooien binnen bereik van de groothoeklens zien we de dieren net voldoende schrokken om zin te houden in elkaar buiten beeld moet de napalm het laadruim verlaten hebben met de stammen naakt biedt het bos aan zijn bewoners geen beschutting meer een boszoom legt hun ogen vast vrieskou in de blik zoals mijn grote schuld nog altijd op een floppy klikt om op te slaan zo anachronistisch is zijn brein kaartenbak met schedelmaten past nieuwe informatie alfabetisch in na daguerreotypie klaagt hij werd het allemaal minder zijn ogen verdragen geen kleur hoe vaak het hoofdbureau ook retoucheert hoe vaak mijn grote schuld excuses bromt het zal aapjelief niet baten hoe vaak men ook zijn ketting poetst zijn hals blijft dun en kaal zijn tong zoekt naar de juiste klank aapjelief is mannetje van scherven in de mond aapjelief is prik in hoornvlies overkook van hersenpan aapjelief is mannetje van scherven in de mond aapjelief is stuit en spuit en sleutelbeen en pilletje aapjelief proeft staal van bloed en bodem in de mond hij is de beroerdste niet komt weer uit zijn hoek tevoorschijn aapjelief is hamertik en hersenpan en strottehoofd en sleutelbeen en kniegewricht gehemelte en elleboog en ellepijp en zwellichaam en billenprik en scherven in de mond scherven in de mond aapjelief proest zich de tyfus kom maar uit je hoek tevoorschijn scherven in de mond scherven in de mond aapjelief is mannetje van scherven in de mond
mijn grote schuld triomfeert
op de rondvaartboot mijn grote schuld laat het breed hangen over de rand van zijn safaribroek hij heeft de verrekijker witheet in de ene canon spanklaar in de andere greep wil een bordercollie gloeiend bij zijn flank
viewmaster klikt en decor verschuift
de tune stelt hem verdomd weinig gerust overuren draaien de rookmachines mijn grote schuld prevelt slikt repeteert het tv5-frans het bbc-engels en het spaans van de werkster uit venezuela hij moet haar smeken peperen tot ze aandrift krijgt en de voelsprieten van haar verweer uitharden tot een gewei
dat vies vertrouwde plaatje
door mijn grote schuld flakkert de waakvlam van de nimmer verslappende spaarzaamheid
willen de dieren behagen mijn grote schuld zal ze niet aaien maar zijn hand blijft strooien binnen bereik van de groothoeklens zien we de dieren net voldoende schrokken om zin te houden in elkaar
buiten beeld moet de napalm het laadruim verlaten hebben met de stammen naakt biedt het bos aan zijn bewoners geen beschutting meer
een boszoom legt hun ogen vast vrieskou in de blik
zoals mijn grote schuld nog altijd op een floppy klikt om op te slaan zo anachronistisch is zijn brein kaartenbak met schedelmaten past nieuwe informatie alfabetisch in
na daguerreotypie klaagt hij werd het allemaal minder zijn ogen verdragen geen kleur
hoe vaak het hoofdbureau ook retoucheert hoe vaak mijn grote schuld excuses bromt het zal aapjelief niet baten hoe vaak men ook zijn ketting poetst zijn hals blijft dun en kaal
zijn tong zoekt naar de juiste klank
aapjelief is mannetje van scherven in de mond aapjelief is prik in hoornvlies overkook van hersenpan aapjelief is mannetje van scherven in de mond aapjelief is stuit en spuit en sleutelbeen en pilletje
aapjelief proeft staal van bloed en bodem in de mond hij is de beroerdste niet komt weer uit zijn hoek tevoorschijn
aapjelief is hamertik en hersenpan en strottehoofd en sleutelbeen en kniegewricht gehemelte en elleboog en ellepijp en zwellichaam en billenprik en
scherven in de mond scherven in de mond aapjelief proest zich de tyfus kom maar uit je hoek tevoorschijn scherven in de mond scherven in de mond aapjelief is mannetje van scherven in de mond
© Laurens Ham 2017 en Uitgeverij Wereldbibliotheek, Amsterdam Alle rechten voorbehouden