Leesfragment: Kees de jongen. Een beeldroman

Dit voorjaar verscheen Dick Matena's verbeelding van Theo Thijssens Kees de jongen. Geen beroemd man, maar wel een speciaal vriendje. Vanavond op Athenaeum.nl: de eerste pagina's.

Kees de jongen behoort tot de weinige eversellers van de Nederlandse literatuur. Na de honderdduizenden verkochte exemplaren en de verfilming enkele jaren geleden is er eigenlijk niemand meer die Kees niet in zijn hart heeft gesloten. Voor Dick Matena was het een lang gekoesterde wens om het boek om te werken tot een beeldroman. Het resultaat is zonder twijfel ook in zíjn omvangrijke oeuvre een hoogtepunt. Zeldzaam mooi heeft Matena zowel Kees als Amsterdam tot leven gewekt in heldere sfeerbeelden en aangrijpende ensceneringen. Net als bijvoorbeeld Reves De avonden en Kaas en Dwaallicht van Elsschot bevat ook Kees de jongen de integrale tekst van de roman.

Proloog

Vele mensen schijnen Kees Bakels niet eens te hebben gekend en dat is eigenlijk niet goed te begrijpen. Is hij niet zowat de belangrijkste jongen geweest, die er ooit bestaan heeft? Alleen door wat ongelukkige toevalligheden is hij geen beroemd man geworden, maar dat kon hij toch niet helpen? In ieder geval, het is geen reden om maar te doen alsof hij helemáál niet bestaan heeft.
Bovendien, al is Kees zelf dan niet beroemd geworden, hij heeft een zoon: en díe heeft toch nog alle kans op een leven vol roem. En als iemand nu eens later het leven van die beroemde zoon moest schrijven, zou hij dan geen spijt gevoelen, niet bijtijds de vader, zo’n beetje tenminste, erkend te hebben als iemand die óók niet iedereen was?
En daar komt nog dit bij: als Kees z’n zoon een groot man wordt – en me dunkt, dát is toch wel bijna zeker – dan zal-ie dat toch ook wel voor een deel aan zijn vader te danken hebben, nietwaar?
Daarom: niemand schijnt over Kees te willen schrijven, dan zal ik het doen. Ik ben wel blij dat ik hem gekend heb: want ik weet het maar al te goed: als alles een beetje anders gelopen was, dan zou iedereen trots zijn op z’n bekendheid met Kees, de belangrijke jongen. Laat ik dan maar de enige zijn, die er nú al trots op is hem goed gekend te hebben.
En ach, zo absoluut ónbekend zal Kees toch óók voor velen niet zijn. Ik maak me sterk, als ik ’n beetje op slag weet te komen met deze beschrijving, dat sommige lezers af en toe zullen zeggen: ‘O, díe jongen? Nee maar, nou herinner ik me toch óók wel; zeker, die heb ik ook gekend; ’t is een tijdlang zelfs een speciaal vriendje van me geweest!’
Het is aan die lezers, dat ik met een knipoogje dit rare boek opdraag.

[...]

Copyright illustraties © 2011 Dick Matena
Copyright tekst © 1993 Athenaeum—Polak & Van Gennep, Singel 262, 1016 AC Amsterdam
Bezorgd door Peter-Paul de Baar en Rob Grootendorst