Letterenfonds Vertaalprijs 2017 voor Roel Schuyt
11 oktober 2017De Letterenfonds Vertaalprijs gaat dit jaar naar Balkan-specialist Roel Schuyt.
De Letterenfonds Vertaalprijs wordt uitgereikt aan literair vertalers die zich zowel onderscheiden door de hoge kwaliteit van hun vertaaloeuvre als door hun inzet als ambassadeur voor een bepaald taalgebied of genre. De prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan een literair vertaler in het Nederlands en eens in de twee jaar aan een literair vertaler uit het Nederlands. Eerdere laureaten waren Alicja Oczko en het duo Harm Damsma en Niek Miedema (2016), Edgar de Bruin (2015), Jelica Novakovic-Lopušina en Paul Beers (2014), Martin de Haan (2013), David Colmer, Mark Leenhouts en Mark Wildschut (2012), Vincent Hunink, Bartho Kriek en Claudia Di Palermo (2011), Hans Driessen, Diego Puls en Mariolein Sabarte Belacortu (2010).
N.B. Roel Schuyt lichtte eerder zijn vertaalkeuzes bij Goran Petrovics Villa aan de rand van de tijd en Ismail Kadare's Een noodlottig diner toe.
De jury bestond dit jaar uit voorzitter Reinier Speelman (universitair docent Universiteit Utrecht, lid Raad van advies Letterenfonds), Hanneke van der Heijden (literair vertaler en tolk Turks-Nederlands) en Harm Damsma (literair vertaler Engels).
Sinds de jaren negentig vertaalt Roel Schuyt een grote diversiteit aan auteurs uit Centraal-Europa, waaronder Danilo Kiš (1935-1989), Dubravka Ugrešić, Borislav Čičovački maar ook jonge auteurs zoals Goce Smilevski en Olja Savičević. Bovendien schreef hij vertaalgeschiedenis door als een van de eersten het werk van Nobelprijs-kandidaat Ismail Kadare direct uit het Albanees te vertalen. De oeuvreprijs wordt op vrijdag 8 december a.s. in Amsterdam uitgereikt. Aan de bekroning is een bedrag van 10.000 euro verbonden.
Met name na zijn promotie in 1990 aan de Universiteit Leiden ontwikkelde Roel Schuyt zich tot literair vertaler Servo-Kroatisch. De bewogen geschiedenis van de Balkan, juist in deze jaren, wordt op vele manieren zichtbaar in zijn vertaaloeuvre: in de scheiding der talen, en vooral in de thematiek en diversiteit van auteurs. 'Zijn' auteurs zijn niet bang om te experimenteren of om het pijnlijke oorlogsverleden van hun land ter discussie te stellen. Denk daarbij aan de scherpe analyses van Centraal-Europa van essayiste Dubravka Ugrešić; aan Wraakengelen, de 'historische fantasmagorie' van Borislav Čičovački; of aan de opbouw van het socialistische Joegoslavië na WOII in de trilogie De nieuwkomers van Lojze Kovačič. De boeken zijn doorgaans moeilijk te vertalen en toch creëert Schuyt altijd een Nederlandse tekst die zich qua literair gehalte kan meten met het origineel.
In de jaren negentig leerde Schuyt zichzelf Albanees, een taal die niet verwant is aan de Slavische talen, zodat hij de Aesopische literatuur van Nobelprijs-kandidaat Ismail Kadare zou kunnen lezen en vertalen. De vertaling van belangwekkend werk uit kleine, minder toegankelijke taalgebieden - zoals het Servisch, Kroatisch, Albanees en Macedonisch - heeft voor de jury een grote meerwaarde, omdat het helpt ons beeld van Europa te nuanceren en te verdiepen. Schuyt vertaalde niet alleen proza, maar ook poëzie, bijvoorbeeld voor Poetry International, Maastricht International Poetry Nights en Dichter aan huis. Bovendien laat Schuyt regelmatig in lezingen of literaire tijdschriften zijn licht schijnen op de regio die hij door de literatuur zo goed heeft leren kennen, of deelt hij zijn vertaalkennis - desgevraagd - als mentor.
Delen op
