Terug

Recensies

Een dichter met vele gedaanten

Ingmar Heytze is een van de populairste Nederlandse dichters. De man die ophield te bestaan is zijn elfde reguliere bundel. Zijn oeuvre begint dus indrukwekkende vormen aan te nemen. Dat zijn vorige dichtbundel (Ademhalen onder de maan uit 2012) al weer even geleden is zal komen omdat hij ondertusse…

Ik weet niet wat ze bedoelt, maar ik weet dat ze gelijk heeft

Lange tijd woedde er in de poëziewereld een discussie over wat beter was, begrijpelijke of onbegrijpelijke poëzie. De vraag achter die vraag was een hele fundamentele: heeft de dichter tot taak om de lezer terwille te zijn en uit te leggen wat hij bedoelt? Heeft de dichter überhaupt wel een taak, bu…

Leopold: donker, fris en modern

Het dichtwerk van J.H. Leopold is, in tegenstelling tot bijvoorbeeld dat van tijdgenoot Willem Kloos, goed ontsloten. Bij Athenaeum, Polak & Van Gennep was een 613 pagina’s tellende Verzamelde verzen verkrijgbaar en twee edities van het verzameld dichtwerk (uit 1952 en 1983)…

Depressie en transcendentie, hemel en bagger, cynisme en liefde

Het leven is niet makkelijk, dat is een feit. Voor een dichter is het nog erger, omdat hij zich een vak heeft gekozen dat, op enkele schaarse en vluchtige momenten van glorie na, één grote worsteling is.
Die worsteling zien we in het werk van Menno Wigman vaak beschreven. In zijn vorige…

Nolens, Bres en de rest: een oeuvre

Vanaf de eerste pagina is in Manieren van leven, het verzamelde dichtwerk van Leonard Nolens, uitgegeven ter gelegenheid van zijn vijfenzestigste verjaardag, een zeer volwassen dichter aan het woord. De donkere, zompige romantiek die zo karakteristiek gebleven is voor Nolens treffen we in overv…

De hel van het schrijverschap en de literatuur en de maatschappij

Het geluk van de kunst, het nieuwe boek van Marc Reugebrink, is een driedelig essay, onder het kopje ‘Dagwerk’ aangevuld met een tiental blog- en tijdschriftstukken. In de drie delen buigt Reugebrink zich achtereenvolgens over wat het in de huidige tijd betekent om schrijver te zijn…

Een enthousiaste, maar chaotische Arabische bloemlezing

'Ikzelf bewonder geen etnische literatuur, ik bewonder enkel de individuele werken van individuele kunstenaars en dat is wat ik de lezer wil presenteren,' zo schreef Hafid Bouazza in de inleiding van Schoon is in elk oog is wat het bemint, het eerste deel van zijn ‘Arabische bibliotheek’…

Kleine, melancholische verhalen

Michael Krüger publiceerde niet alleen een groot aantal dichtbundels, romans en non-fictiewerken, hij is ook directeur van een grote uitgeverij en redacteur van literair tijdschrift Akzente (niet Aspekte, zoals Cees Nooteboom in zijn inleiding schrijft). Al sinds de jaren zeventig van de vorige…

Achtergelaten in het paradijs

Dat er van een succesvol schrijver die al sinds 1960 korte verhalen publiceert nog nooit een verhalenbundel verschenen is, is redelijk bizar. Tot voor kort was dit echter wel het geval met Don DeLillo. Gelukkig is er nu dan toch eindelijk een bundel verschenen. De engel Esmeralda (The Angel Esmerald…

Afstand en identiteit

Kira Wuck doet het goed op het slampodium en haar debuut Finse meisjes werd over de hele linie goed ontvangen. Wuck is vrolijk en laconiek, maar tegelijkertijd melancholisch. Ze bouwt haar gedichten op uit korte, begrijpelijke zinnen. De meeste van de gedichten in dit debuut hebben de vorm van een a…

De taal zelf

Behoud de Begeerte, het Antwerps huis voor de literatuur organiseert dit jaar voor de twintigste keer haar valentijnsprogramma Saint Amour. Dit jubileumjaar staat de avond geheel in het teken van de in 2008 overleden Hugo Claus. Geen toepasselijker leesvoer mogelijk dus dan Je buik van pimpelmees, l…

Er is een prima shuttle-service

Mustafa Stitous vierde bundel, Tempel, is na tien jaar stilte verschenen. En hoewel je er eigenlijk pas over nog eens vijftig jaar iets van kan zeggen, heb ik de neiging hem in te delen bij de belangrijke dichters van mijn generatie. Destijds in de markt gezet als de eerste Nederlandse schrijver van…

De strijd tegen, c.q. het streven naar de stilstand

‘Misschien schuilt er een goed columniste in haar,’ verzuchtte Guus Middag aan het eind van zijn NRC-recensie (€) van De eerste letter, de tweede bundel van Lieke Marsman. Ho ho, meneer Middag! Dan heeft u toch echt met uw neus gelezen! Ik weet het hoor, recensenten moeten niet met elkaar in discuss…

Regels van pijn en schoonheid

De dood van een jonge, ongepubliceerde dichter kan hem van volstrekte onbekendheid in één keer naar de status van legende katapulteren. Dat gebeurde met Jeroen Mettes en zo lijkt het nu ook te gaan met Martijn Teerlinck. U kunt zijn werk kennen door de opname van twee van zijn ged…

  • Pagina :
  • 1
pro-mbooks1 : athenaeum