De poëzie van Dylan Thomas

Dylan Thomas (1914-1953) de kleine, gezette, stormachtige, romantische, wispelturige, overdonderende Welshe dichter, was een weergaloos voorlezer. Als hij las liep het publiek het kippenvel over de rug. Op deze middag zal zijn werk gelezen worden door de Vlaamse acteur en regisseur Koen de Sutter, die eerder een schitterende ‘Under Milkwood’ van Thomas op het toneel bracht. Hij zal de gedichten doen zingen, fluisteren en bulderen, gedichten die gulzig zijn naar het leven en het tegelijkertijd niet verdragen, die zich met volle kracht verzetten tegen het sterven van het licht ‘and death shall have no dominion’. Natuurlijk luisteren we ook naar Thomas’ eigen stem en is er beeldmateriaal van zijn optredens.

Schrijver en muzikant Auke Hulst vertelt over Dylan, de Dood en de Drank en brengt een ode aan de laatste reeks glazen die de dichter dronk voor hij stierf.
De muziek is van Jorrit Westerhof, een jonge, veelzijdige gitarist die al met alle mogelijke muzikanten het podium deelde, van Eric Vloeimans tot het National Youth Jazz Orchestra.

Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rage at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.

Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.

Dylan Thomas

Verdwijn niet zomaar in de zoete nacht,
Licht op en vlam wanneer je ouder wordt;
Vecht, vecht, omdat het licht niet sterven mag.

De wijze, voor wie straks het duister wacht,
Omdat geen licht meer bliksemt uit zijn woord,
Verdwijnt niet zomaar in de zoete nacht.

vertaling Arie van der Krogt