Carin Gaemers en Hugo Borst houden Socrateslezing

Waarom gaat het altijd over geld en niet over kwetsbaarheid? Na hun manifest Scherp op ouderenzorg is er nog steeds veel mis in de (ouderen)zorg, zien Carin Gaemers en Hugo Borst. Ze concluderen dat zelfs een miljardeninvestering geen garantie is voor menswaardige zorg. Terwijl er voorbeelden genoeg zijn waar het wèl goed gaat. Wat is er aan de hand? Ontdek het tijdens de Socrateslezing van Gaemers en Borst.

Borst en Gaemers vragen zich af:

1. Waarom het maar niet lukt het zo te organiseren dat iedereen de zorg krijgt die nodig is.
2. Waarom gaat het altijd over geld?
3. Ligt de werkelijke oorzaak van dit onvermogen niet veel dieper dan de beruchte systemen in zorg?
4. Hoe staat onze samenleving tegenover diegenen die meer hulp en zorg nodig hebben dan zij zelf kunnen organiseren?
5. Wat zegt dat over onze houding tegenover kwetsbaarheid?

In hun Socrateslezing nemen Borst en Gaemers ons mee in hun zoektocht naar de antwoorden op deze vragen.

Strijdbaar op zoek: hoe kunnen we beter voor elkaar zorgen?

Gelukkig, want met zorg naar elkaar omzien staat hoog op de agenda van het Humanistisch Verbond. We komen op voor een samenleving waarin we vrij zijn om onze eigen invulling te geven aan leven, liefde, denken en dood en waarin we verantwoordelijkheid nemen voor elkaar.

Meer over Carin Gaemers en Hugo Borst

Hun manifest Scherp op ouderenzorg, brak het stille leed in veel verpleeghuizen open en kreeg veel aandacht en steun. Samen strijden ze onvermoeibaar voor een systeem van betrokken zorg in overzichtelijk georganiseerde instellingen. Meer geld is wenselijk, maar niet genoeg. Vooral een andere kijk op zorg is hoognodig. Ieder mens is kwetsbaar. Een mens met een ziekte nog meer. Om die reden is menswaardige zorg zo belangrijk. En de sleutel tot goede zorg is aandacht.

Carin Gaemers is historica, bezorgde mantelzorger en in 2017 door Opzij uitgeroepen tot meest invloedrijke vrouw. Toen haar moeder vanwege dementie in een verpleeghuis werd opgenomen, viel het haar in eerste instantie mee. De verzorgers hadden tijd en aandacht voor de bewoners en dat maakte dat er ondanks de rottige ziekte er ook een hoop vrolijke momenten waren. Dat veranderde na een fusie. Geldgebrek leidde tot bezuinigingen op personeel met als gevolg dat de bewoners apathisch of onrustig werden.  

Gaemers kent zowel de geschiedenis als de hedendaagse stand van ons zorgstelsel en vertaalt dit in klare taal: versimpel het systeem en richt de basisvoorwaarden zo in dat medewerkers in de zorg kunnen doen waarvoor ze gekozen hebben: kwetsbare mensen verzorgen.  

Hugo Borst is voetbalkenner, journalist en auteur. Hij schreef voor Voetbal International, Hard Gras en Algemeen Dagblad. Borst is ook vaak op tv te zien in het praatprogramma Studio Voetbal en als tafelheer bij De Wereld Draait Door. Borst vindt het simpelweg belachelijk dat dementerende en kwetsbare ouderen niet de zorg krijgen die zij zo nodig hebben. Als mantelzorger kon hij zijn inmiddels overleden moeder niet langer bieden wat ze nodig had. En zag dat de zorg voor mensen met dementie een hoop te wensen over laat.

Over dit proces schreef hij twee boeken. De bestseller Ma (2015) werd al snel opgevolgd door Ach, moedertje (2017), waarin hij niet alleen een boekje opendeed over zijn moeder, maar ook over de zorg. In 2017 dompelde hij zich samen met Adelheid Roosen onder in De Leeuwenhoek om zelf aan den lijve te ondervinden hoe het is om in een verpleeghuis te leven en werken. HVMAN maakte daar de gelijknamige documentaire over: In de Leeuwenhoek.