Donderdag 18 oktober vanaf 17.00 wordt Jan Baekes nieuwe dichtbundel Houvastvergankelijkheidsleer gepresenteerd bij Athenaeum Boekhandel & Nieuwscentrum. Vandaag publiceren we voor.
Ons robuuste geloof in de vrije wil, het vernuft en de maakbaarheid ten spijt is het nog altijd niet eenvoudig het houvast te vinden dat ons door de dagen heen kan helpen. En is dat houvast dan toch gevonden, dan blijkt het net zo vergankelijk als het leven zelf. Zo wankelen we heen en weer tussen wat ons bevestigt en wat ons aan het twijfelen brengt. In Houvastvergankelijkheidsleer laat Jan Baeke zien hoe wij proberen de twijfel van ons af te praten, de betrekkelijkheid te bezweren met dooddoeners en constateringen. De vele kanten van de houvastvergankelijkheid worden hier met poëtische precisie getoond.
Jan Baeke (1956) is dichter en vertaler en werkt voor Poetry International. Met Groter dan de feiten (2007) werd hij genomineerd voor de VSB Poëzieprijs en in 2016 ontving hij de Jan Campertprijs voor zijn bundel Seizoensroddel.
N.B. Op Athenaeum.nl publiceerden we Henk van der Waals laudatio bij Seizoensroddel.
Palmen, tabellen, ideeën.
Palmen. Om de groei te zoeken, kijken waar het blad de tuin verduistert.
Tabellen. In de tropen zijn de tabellen hulpeloos.
Ideeën. Ik had het zonder palmen geprobeerd voor Sara Lisa, voor ik winter werd.
Ideeën. Alle andere planten meetellen. Overdoen wat niet klopt.
De boom als leerling. Het begint met een eenvoudige berekening.
Eén. Nog niets hebben de foto’s in zich van wat doorgroeit in de laborant in de amandelbomen in het touw.
Twee. Een of andere machine. Goed luisteren. Een dier, een vinger tegen de jonge stam op de geluiden kloppen.
Vier. Wat drie was in de tabellen verwaarloosd. Alle vertakkingen die we weg hebben moeten halen. Niets menselijks.
Tien. Soms kun je het aan de voorwerpen overlaten soms overheerst een bloeiwijze. Als machine, als laborant in opleiding.
Voor de boom nieuwe cijfers klaarzetten. De aandrang alles om te hakken onderdrukken.
Tien. Corrigeren voor de palmen. Uit liefde? Uit wanhoop?
Groei als principe. Groei tegen de palmen in. Een onbewolkte lucht. Vierkante meters met gedierte en plantentabellen.
Moeite om te denken bij de afwezige wind in de palmen.
Als de windstilte over de middag schuift en jouw lippen evenmin lucht verplaatsen.
Je zegt iets wat het idee van groei onderuithaalt als ik het mij goed voorstel. Als ik het mij als dezelfde palmen voorstel.
Copyright © 2018 Jan Baeke