Leesfragment: Helium

04 februari 2020 , door Bart Moeyaert
| |

Vandaag, op de eennalaatste dag van de Poëzieweek (ontving u al het geschenk? Of de poëzieboekenlegger?), werd de shortlist voor de Ida Gerhardtprijs bekendgemaakt. Naast Iduna Paalman en Marieke Lucas Rijneveld staat ALMA-winnaar Bart Moeyaert daarop, met zijn bundel Helium. Wij mogen een gedicht brengen op Athenaeum.nl.

Wat zou je doen, zei de buurman,
als je morgen in de keukenla
de ware liefde vond? Of om het
minder gek te maken, voor je deur?
Ik zei: meneer, ik zou er in de eerste plaats
zo goed als mogelijk voor zorgen
en ik zou orde scheppen, denk ik.
Alle vorken bij de vorken. En
de drempel zou ik schrobben
voor als het nog een keer gebeurt.

De jeugd, een liefde, de vitaliteit van ouders: alles is vluchtig, alles vervliegt. De tijd is ongrijpbaar – en toch doet Bart Moeyaert een poging hem in taal te vangen. Omdat afscheid nemen ook opnieuw beginnen is, opnieuw beginnen tegen wil en dank soms, maar niettemin: opnieuw beginnen. De gedichten in Helium zijn er de intieme getuigenissen van.

N.B. Van Bart Moeyaert publiceerden we voor uit Iemands lief. En we bespraken zijn nieuwste roman, Tegenwoordig heet iedereen Sorry.

 

Het wonder van de goede koffie

Het is zoals het wonder
van de goede koffie.
Gemiddeld eens in de
twaalf maanden houdt
iemand midden in een zin
zijn adem in, waarna hij
naar de bodem van de kop
die als gegoten op de
schotel past blijft staren.
Misschien minutenlang
blijft het geluid uit, maar
in dat hoofd zou je het
brullen moeten horen.
Er wordt nogal gescholden
als iemand inziet dat hij
jarenlang genoegen nam
met drab en dat maar
koffie noemde omdat er
melk bij kon, en suiker.
Gemiddeld één keer in
het jaar heeft iemand
zo’n ervaring, wat eigenlijk
verbazend weinig is
als je de koppen en de
schotels telt die al
vergeten zijn nog vóór
ze worden aangeroerd.
Nochtans is smaak geen
kunst of wetenschap.
Het is hetzelfde als
gezond verstand, iets
wat we voor het leven
houden, zoals het kopje
bij de schotel hoort,
de mensen bij elkaar,
het water bij de zee.

(Dit gedicht bestaat
ook in de versie van
de goede thee.)

 

© 2019 Bart Moeyaert

pro-mbooks1 : athenaeum