Dinsdag 11 februari vindt bij Athenaeum Boekhandel & Nieuwscentrum de presentatie van Daniël Vis' dichtbundel Het weefsel plaats. Lees bij ons alvast twee gedichten.
‘Het weefsel is even oeroud als hedendaags, gelijke delen nihilisme en mystiek. Vis is onvoorspelbaar en rücksichtlos.’ — Roelof ten Napel, auteur van Het woedeboek.
de gestalte op dat schilderij van munch — de opengesperde mond — schreeuwt niet, maar legt de handen tegen het hoofd om de schreeuw niet te horen. de angst, een fundamentele gebeurtenis — dat ik er ben — en opnieuw ontstaan de draden die het gekopieerde dna in de zich delende cel verdelen — een techniek van het aanwezig blijven. wat kan: relaties in evenwicht, een begrensd gebied. de hand die zich sluit, we zeggen: een eenvoudige beweging — iets vast te pakken. [...] deze gebeurtenissen op het meest huidige momentvan ons werken in de wereld. het kind dat, tussen ons,mogelijk is. een ruimte die onsop elkaar betrekt. er is een taal die voortkomtuit het willen van het lichaam, een autonoom verlangenvan de organen — zich op de vormen richt — de taak die vormente herhalen.
de gestalte op dat schilderij van munch —
de opengesperde mond —
schreeuwt niet, maar legt de handen tegen het hoofd
om de schreeuw niet te horen.
de angst,
een fundamentele gebeurtenis —
dat ik er ben —
en opnieuw ontstaan
de draden die het gekopieerde dna in de zich delende cel verdelen —
een techniek van het aanwezig blijven.
wat kan:
relaties in evenwicht,
een begrensd gebied.
de hand die zich sluit, we zeggen:
een eenvoudige beweging —
iets vast te pakken.
[...]
deze gebeurtenissen
op het meest huidige momentvan ons
werken in de wereld.
het kind
dat, tussen ons,mogelijk is.
een ruimte
die onsop elkaar betrekt.
er is een taal die voortkomtuit het
willen van het lichaam,
een autonoom verlangenvan de organen —
zich op de vormen richt —
de taak
die vormente herhalen.
© 2020 Daniël Vis