Vandaag verschijnt de tweede bundel van Iduna Paalman, Volkskrant-literair talent van het jaar 2020: Bewijs van bewaring. 11 oktober draagt ze eruit voor bij de presentatie van De Revisor 33. Over Manon Uphoff, vandaag kun je Romy Days aanbeveling, het openingsgedicht en het titelgedicht hier lezen.
hoewel alle boeken over jou gaan kun je er helaas niets aan verdienen er is een constructie waarbij de geldstromen via eendagsmachines over verschillende sluizen worden verdeeld, je zult je erin moeten verdiepen zoals in alles waar je uiteindelijk geen recht op hebt
Wat houdt zich schuil in de hoeken van de geschiedenis? Kun je dat blootleggen, en wat gebeurt er dan? Bewijs van bewaring is een zoektocht naar wat verzwegen werd en wat zich bewust verborgen hield. Iduna Paalman zoekt in archieven, getuigenissen en vrouwelijke ervaringen en probeert in poëzie het ongeziene adem te geven. Wat beweegt er tussen speeltafel, schaamte en schavot?
N.B. Lees op onze site ook een gedicht uit De grom uit de hond halen.
Tussenkomst Stel, ik klap soepel en bloot uit de dag. Mijn lijf valt voorwaarts, te ongericht om van vliegen te spreken. Jij blij verrast door dit goed gelukte einde de eieren op tafel, het vlees van gisteren, alles wat overblijft: opengebroken tijd, het leven dat zich eruit heeft bevrijd het goede nieuws duurt kort, helaas. De geschiedenis hangt met een touw aan de deurpost, mijn mond stuwt alle nachten alle duizendpotige wandelingen welke speelplaats lieten we aan onze voeten, welke schommel stond voorgoed in de lucht, welke tussenkomst waren we nu ben ik dus bloot en vrij. Alle papieren dagen waarop je mijn borsten op tafel legde, het hout het gekraak van alles wat geboren werd. De tijd de wind aan de kettingen ik breng iets teweeg voor wie het zich herinnert. Bewijs van bewaring Je hebt een kamer, twee kamers, je vader geeft een cadeau: één rolschaats, naar de andere kun je fluiten. Met wat overblijft kom je net de straat uit je hebt een voorgeschiedenis, je vraagt je af: welke leugens schragen welke plank en lig ik daarop te slapen? Je schaft een kluis aan die a) zwaar b) warm c) doorzichtig is je vraagt je af waarom iedereen zo weldadig in het nu leeft terwijl alles wat achterbleef, wie strikt het samen wie neemt het bungelend mee kun je pas snappen waarom je vader je pestte, telkens zo pestte als je al zijn passen terugrolt naar het inpakpapier het geintje de winkel de jaloezie de felle veters de wederopbouw de oorlog zijn moeder en is het die moeite waard?
Stel, ik klap soepel en bloot uit de dag. Mijn lijf valt voorwaarts, te ongericht om van vliegen te spreken. Jij blij verrast door dit goed gelukte einde de eieren op tafel, het vlees van gisteren, alles wat overblijft: opengebroken tijd, het leven dat zich eruit heeft bevrijd
het goede nieuws duurt kort, helaas. De geschiedenis hangt met een touw aan de deurpost, mijn mond stuwt alle nachten alle duizendpotige wandelingen welke speelplaats lieten we aan onze voeten, welke schommel stond voorgoed in de lucht, welke tussenkomst waren we
nu ben ik dus bloot en vrij. Alle papieren dagen waarop je mijn borsten op tafel legde, het hout het gekraak van alles wat geboren werd. De tijd de wind aan de kettingen ik breng iets teweeg voor wie het zich herinnert.
Je hebt een kamer, twee kamers, je vader geeft een cadeau: één rolschaats, naar de andere kun je fluiten. Met wat overblijft kom je net de straat uit
je hebt een voorgeschiedenis, je vraagt je af: welke leugens schragen welke plank en lig ik daarop te slapen?
Je schaft een kluis aan die a) zwaar b) warm c) doorzichtig is je vraagt je af waarom iedereen zo weldadig in het nu leeft terwijl
alles wat achterbleef, wie strikt het samen wie neemt het bungelend mee
kun je pas snappen waarom je vader je pestte, telkens zo pestte als je al zijn passen terugrolt naar het inpakpapier het geintje de winkel de jaloezie de felle veters de wederopbouw de oorlog zijn moeder
en is het die moeite waard?
Copyright © 2022 Iduna Paalman