Leesfragment: De droom van eb inkt diervoer

Op de shortlist van de Ida Gerhardtprijs: Erik Bindervoet, De droom van eb inkt diervoer. Lees vandaag, op Gedichtendag, twee gedichten uit die nieuwe bundel.

In De droom van eb inkt diervoer wil Erik Bindervoet de vluchtige vloeibaarheid van de droomtaal, en daarmee ook van de taal van alledag, zichtbaar maken. Helemaal nu het leven hier op aarde steeds meer begint te lijken op een boze droom waaruit wij dienen te ontwaken. De bundel omvat de droom in al zijn verschijningsvormen en facetten, van nachtmerrie tot dagdroom. Om het in de woorden van de schrijver te zeggen: ‘Ontwaakt! Verontwaardigt u! Tegen het vergeten! In die volgorde – maar eerst Dromen.’

Van Erik Bindervoet verschenen negen dichtbundels en samen met Robbert-Jan Henkes is hij gevierd vertaler van Shakespeare, The Beatles, Bob Dylan, Karl Kraus en het werk van James Joyce (zoals Finnegans Wake, Ulixes en Dublinezen). Zijn meest recent verschenen bundel is De olifant van Oostzaan.

N.B. De andere genomineerden zijn Charlotte Van den Broeck met Aarduitwrijvingen, Maarten van der Graaff met Nederland in stukken, Sasja Janssen met Virgula en Anne Vegter met Big data [de links leiden naar voorpublicaties].

Speerpunt

K. Schippers wordt de nieuwe burgemeester
van Nieuwegein.
Het eerste wat hij invoert
is een poëzieloze zondag
zodat de kinderen weer kunnen rolschaatsen
op de snelwegen van de taal.

 

Recept voor een droom

Begin met een gegeven
dat je moeiteloos accepteert,
zonder morren,
zonder vragen te stellen.
Dat je niet gescheiden bent.
Dat je niet verhuisd bent.
Dat je met je tweede ex
op het adres woont
waar je met je eerste ex woonde.
Dat je met je jeugdliefde
onder de dekens
tussen de lakens ligt
op het podium
in het Amsterdamse Bos,
terwijl het toneelstuk
in volle gang is,
onverstaanbaar, maar een succes,
compleet met goudroze dwergen,
ruimteschepen, knaleffecten
en bekende acteurs;
      de regisseur knikt je toe
      vanuit een hoge loge
      in een boomtop.
Dat je op een piepklein zolderkamertje
behangen met zwart-witstrips
en alleen bereikbaar
via een stalen laddertje,
de wacht houdt
voor het gezelschap van gasten beneden.
Dat je daar zit
met een grote, kale man
die zich voordoet als dokter
en dat je het niet vertrouwt,
zodat je hem om zijn medische pas vraagt.
Dat je een afgehouwen oor tegenkomt
als bladwijzer
in een bijbel uit 1747.
De rest volgt vanzelf –
je komt ergens waar je
oorspronkelijk
niet heen wilde.
Je vindt niet wat je zocht,
iets waar je niet naar op zoek was.
Een geheim.
Een ander verhaal.
Iets anders, wat eronder ligt,
onder het object van verlangen.
Vrijheid.
Een proces.
Een vloeiende situatie
die je blindelings aanvaardt,
zonder morren,
zonder vragen te stellen,
probleemloos.

Copyright © Erik Bindervoet 2020