Nu in onze boekhandels: Joost Oomens nieuwe bundel Lievegedicht. Kom naar de signeersessie, 31 maart op het Spui, en lees bij ons twee gedichten!
Eindelijk weer een dichter die over de liefde schrijft
je vindt haar mooier dan de maanze heeft krullen als de kringen in waterals er eendenkuikens voor het eerstzwemmen gaan
Tien jaar lang trok Joost Oomen langs de poëziepodia van Europa. Hij droeg voor in kippenhokken, Portugese kastelen, de tv-studio’s van Eva Jinek en Humberto Tan, metrostations en circustenten. Hij stal het hart van het grote publiek door zijn deelname aan De Slimste Mens, waarna zijn shows op De Parade, Lowlands en Oerol in groten getale werden bezocht. Ook zijn boeken en zijn columns op Instagram en in de noordelijke dagbladen kennen een trouwe schare fans. Het enige wat nog ontbrak? Een dichtbundel.
Poel van limonade en andere slopende dranken voor sommige dyslectici en afasiepatiënten zijn garnalenkroketjes garnalenorkestjes waardoor ik nu op schoenen van rode gummibeertjes over straat loop en ik zing alle vogels uit de boom er hangt een hanger van gouden bramen om mijn nek het is moeilijk voor het publiek om in een gedicht te knijpen en te zien dat er druppeltjes geluk op het schilletje komen te staan maar voor een dichter is het heerlijk je kijkt uit het raam bedenkt iets van glas en het is iets van glas. Gedichten er zijn er al zoveel van ik kan beter een beetje gaan vliegeren er zijn betrekkelijk weinig vliegers in de lucht en dan heel in de verte een zilveren fanfare alsof diezelfde lucht voorzichtig een dennennaald verliest van een grote den iets wat je net wel net niet kunt horen het rinkelen van de glasbak op een avond in de vakantie het rinkelen van de glasbak waardoor een jonge hond begint te blaffen het rinkelen van de glasbak en een vlieger in een strakblauwe lucht boven sneeuw.
voor sommige dyslectici en afasiepatiënten zijn garnalenkroketjes garnalenorkestjes
waardoor ik nu op schoenen van rode gummibeertjes over straat loop en ik zing alle vogels uit de boom
er hangt een hanger van gouden bramen om mijn nek
het is moeilijk voor het publiek om in een gedicht te knijpen en te zien dat er druppeltjes geluk op het schilletje komen te staan
maar voor een dichter is het heerlijk
je kijkt uit het raam bedenkt iets van glas en het is iets van glas.
er zijn er al zoveel van ik kan beter een beetje gaan vliegeren er zijn betrekkelijk weinig vliegers in de lucht
en dan heel in de verte een zilveren fanfare alsof diezelfde lucht voorzichtig een dennennaald verliest van een grote den iets wat je net wel net niet kunt horen
het rinkelen van de glasbak op een avond in de vakantie het rinkelen van de glasbak waardoor een jonge hond begint te blaffen
het rinkelen van de glasbak en een vlieger in een strakblauwe lucht boven sneeuw.
Copyright © 2023 Joost Oomen