Leesfragment: Bezorgd om Jan Bal

In de bakken bij het Nieuwscentrum ligt een bijzonder krantje, of eigenlijk een bijzonder fotokatern: Bezorgd om Jan Bal. Vanavond krijgt u in een inkijkje.

Bezorgd om Jan Bal is een fotoproject dat vragen oproept over ouderenzorg in Nederland. Documentair fotograaf en parttime thuiszorg Niels Blekemolen volgde gedurende zes maanden het leven van Jan Bal en geeft in beeld en tekst een kijkje in zijn leven.

'Deskundige mensen staan voor u klaar om hulp en zorg te bieden die aansluit op uw manier van leven. Of dat bij u thuis is, in één van onze verzorgingscentra of via ons algemeen maatschappelijk werk. Centraal hierbij staat dat u zelf de regie houdt over uw leven; onze zorg en dienstverlening zijn een aanvulling op uw eigen zelfstandigheid. Wat daarvoor nodig is bepaalt u samen met ons. Onze medewerkers en vrijwilligers stellen alles in het werk om het u zo gemakkelijk mogelijk te maken.'

Website zorgaanbieder

'Ik ben al ruim een jaar niet buiten geweest. Dan kom ik die trap niet meer op. Als ik wat meer oefen, dan lukt het straks wel weer.'

Jan Bal

Sinds september 2009 werk ik een aantal dagen per week in de thuiszorg, als huishoudelijke hulp. Voornamelijk bij ouderen. Omdat ik maar een paar uur per week beschikbaar ben, word ik ingezet waar nodig, vooral bij ziekmelding van vaste krachten. Eind september stuurt de thuiszorg me naar mevrouw Bal. Mevrouw Bal woont in een straat met vooroorlogse huizen in Scheveningen en blijkt een oude man te zijn. 'Mevrouw Bal? Ha! Dat moest er nog eens bij komen!' 'Je hoeft niet schoon te maken', zegt Jan Bal, terwijl hij me onderzoekend aankijkt. 'Het is hier netjes.' We drinken samen koffie en praten. Over Scheveningen, zijn puzzelverzameling en waarom hij geen vloerbedekking heeft. Jan's gezondheid is zo slecht dat hij na een bezoekje aan de wc buiten adem terugkeert naar zijn fauteuil. Buiten de zorg heeft hij geen enkel contact. Maar waarom kom ik niet nog eens langs? Wanneer ik bij meneer Bal op bezoek ga, is het alsof de tijd even wordt stilgezet. Niets lijkt te veranderen. De verwarming staat hoog, meneer Bal zit op zijn stoel en drinkt koffie. Of een biertje tegen de dorst. Zijn huisarts denkt dat er vocht in zijn longen zit. Jan moet foto's laten maken in het ziekenhuis. Maar Jan wil dit niet. 'Wanneer het echt niet meer gaat komen ze me wel halen.'