Leesfragment: De debutanten van januari/februari 2010

27 november 2015 , door Daan Stoffelsen, Marleen Louter
| | | | | | | | | | | | | | |

Voor veel auteurs is 2010 hun eerste jaar als schrijver. In samenwerking met Recensieweb keken we terug naar de debuten van de eerste twee maanden van 2010, en vooruit naar de komende maanden, en spraken met een van die debutanten, Daniël Rovers.

Meer debutanten? SLAA & De Balie organiseren 10 maart een Debutantenbal, met Hanna Bervoets, Thomas Heerma van Vos, Philip Huff, Franca Treur, Maartje Wortel en oud-debutant Arie Storm. De avond begint met een inleiding van Arie Storm over dertig jaar debutantencultuur, maar vooral zullen de debutanten spreken over hun schrijverschap en hoe zij daartoe gekomen zijn.

'Wanneer ik het niet vastleg, bestaat het niet meer'

Marleen Louter in gesprek met Daniël Rovers

De mens in al zijn kwetsbaarheid, daarover wilde Rovers schrijven. Het resulteerde uiteindelijk in Elf, een ‘biografische roman’ waarin hij elf personages opvoert en aan de hand van ‘kenmerkende details’ hun leven beschrijft. ‘Wanneer een schilder een mens portretteert, krijgt hij door de lichtval ’s avonds een ander portret dan ’s ochtends. Een schrijver heeft daar geen last van. Ik kon op alle mogelijke details van mijn personages inzoomen, op ieder moment in hun leven. Maar waar zoom je dan op in? Ook op onopvallende dingen, blijkt. Juist in die dingen, waarvan je je waarschijnlijk het minste bewust bent, toont een mens, of beter, een vriend, wie hij of zij is. Het is een enorm cliché, maar het echte leven heeft zelden een plot. Het grote verhaal, de spanning van dit boek, zit in de levens vervat die de personages in Brussel leiden.’

‘Place Houffalize is een van de pleintje die Brussel tot zo’n onweerstaanbaar lelijke stad maken.’

Rovers werd voor zijn roman deels geïnspireerd door zijn recente verhuizing van Brussel naar Amsterdam. ‘Ik werd me ervan bewust dat ik een periode in mijn leven zou afsluiten, en dat daarmee alle indrukken, ideeën, verlangens en verliefdheden, maar ook de meest onbenullige gebeurtenissen die die periode hadden gekenmerkt, zouden verdwijnen. Stel je voor: het gebouw waar je de laatste jaren in gewoond hebt, wordt gesloopt. Dan begin je met andere ogen naar dat gebouw te kijken. Elke deurknop wordt belangrijk, elke voetstap die je hoort in het trappenhuis. Het kwam me heel helder voor de geest dat ik alles wat nu gebeurt, maar één keer meemaak. En hoe banaal dat ook allemaal lijkt; wanneer ik het niet vastleg, bestaat het niet meer.’ Maar dat wil niet zeggen dat Elf een autobiografische roman is. ‘Ik heb met nadruk niet over mezelf willen schrijven; ik wilde schrijven over de stad, over de mensen die haar tot zo’n fascinerende plek maken. En ik heb dat willen doen met dezelfde snelheid waarmee ik mijn eigen leven ervaar; een snelheid die makkelijk tot een roes leidt, waardoor je het verlies van iedere seconde leven niet meer ervaart.’

De stad Brussel heeft als woonplaats van de elf personages dan ook een belangrijke rol in het boek gekregen. ‘Een ongeorganiseerde, chaotische stad, met onvoorstelbaar veel lelijke plekken en braakliggende terreinen, panoramische parkeerplaatsen, maar ook een stad met de meest prachtige monumenten en parken, en een cultureel leven dat eerder met Berlijn dan met Amsterdam valt te vergelijken. Bij uitstek een stad waar het leven zich op iedere straathoek laat zien: hijgend als een valse hond, speels als een onbezonnen kleuter. Zoals het personage Daan in mijn boek terecht stelt: “In Brussel heb je geen televisie nodig.”’

Meer lezen? Zie Recensieweb.nl. Daar vind je ook meer debutanteninterviews, met Ivo Victoria en Philip Huff.

De januari- en februaridebuten waren:

 

Vooruitblik

En welke debuten verschijnen er de komende twee maanden?

Stichting Recensieweb

Delen op

Gerelateerde boeken

pro-mbooks1 : athenaeum