Vijf jaar na het lovend ontvangen Ruimtevaart komt Wim Brands, die behalve radio- en televisiemaker bij de VPRO ook docent is aan de Rietveld Academie in Amsterdam, met een nieuwe dichtbundel. Volgende week verschijnt Neem me mee, zei de hond, waarin reeksen zijn opgenomen die Brands schreef voor De Gids en Raster, alsmede de gedichten uit een eerdere, kleine bundel met dezelfde titel en veel nieuwe gedichten.
Deze Nacht een voorpublicatie uit de bundel Neem me mee, zei de hond: het vijftal gedichten waarmee de bundel opent.
*
Zo veel wereld, voor mijeen tanker, een oudemeeuw.Ik kijk, het huis in mijnrug, en diep uit eenbroekzak mijn bos,ik vertel verhalenover alle sleutels.*In de woestijn hoorden ze een verhaalover een stad. Denk aan een stenenzee, zei de verteller.Ze probeerden zich dat voor te stellen.Of het ook mogelijk was datde vogels daar op steltenliepen, vroeg een van hen.Ja, zei de verteller,ze bouwengeen nesten maartenten.*De hond blaft elke avondop hetzelfde tijdstipin de garage.Hij wacht op hem.Dat is wat ze zei.Hij werd omlaaggehaalden zij snauwde dathet snel moest –ze wilde haar auto kwijt.Dat is wat ze zei.In de ogen van de hondkun je elke avondzijn gang zien.*De vissers vertelden dat ze op een dagde vis met de gouden schubbenzouden vangen en dan stopten.Ik uitte mijn ongeloof, meer dan eens,en kreeg daarom bij mijnvertrekde riem waaraan de dorpsoudsteelke dag de onzichtbare honduitliet.Thuis spijkerde ik de giftaan een deur.Elke nacht werd ik gewektdoor geblaf.*De steen waarop haar voeten al jaren rusten,elke zondagmiddag aan de rivier,haar benen zijn te kort,is zijn teken van liefde –ze was kwaad toen hij dievoor het eerst uit de achterbak tildemaar zo was zijn teken van liefde,precies zoals een fout dat kan zijn:een steen door het ijs zodatde ratten kunnen ademen.*Ben je een bezoeker,vroeg de hond.Ja, antwoordde ik.Slechts een bezoeker,vroeg de hond.Ja, antwoordde ik.Neem me mee,zei de hond.
© 2010 Wim Brands en Uitgeverij Nieuw Amsterdam