Leesfragment: Ontsla me van alles wat ik liefheb

23 oktober om 17.00 wordt de nieuwe bundel van Lucas Hirsch, Ontsla me van alles wat ik liefheb, in De Hallen te Haarlem gepresenteerd. Wij mogen drie gedichten voorpubliceren.

Wat gebeurt er met een mens als hij in korte tijd een scheiding, het verlies van een dierbare en het kwijtraken van zijn baan moet verwerken? En wat gebeurt er als zo'n mens dichter is? Lucas Hirsch werd met zijn neus hard op de feiten gedrukt en zoekt in deze gedichten naar een nieuwe balans in zijn leven. Ontsla me van alles wat ik liefheb is een bundel over verdriet, eenzaamheid, tot verslaving geneigde genen en verstikking gedoemde familiegeschiedenis, falen, onmacht, berusting - en de uiteindelijk altijd overwinnende liefde.

N.B. Eerder publiceerden we voor uit Dolhuis. Lees het op Athenaeum.

Helder hart

Alles teruggeplaatst. Overgeheveld
van ver naar her, van hot naar hier
Ik weet niet waar ik zoeken moet en
laat het staan, laat het gaan voor zover
verwarring gaat en doe wat moeders doen
als nesten leger worden. Alles teruggezet
rechtgezet. Mijn ruggengraat mijn magere
lichaam in, mijn ziel van onder mijn arm
mijn donder in. Ik ben alleen en handig
Hang wat scheef hangt recht. Wat recht hangt
hoger. Bedenk wat de tuin in al die jaren gebloeid
moet hebben. Gestorven werd er zeker
maar in een cirkel. Organisch welteverstaan
De seizoenen in de seizoenen uit de gehanteerde
maatstaf. Ik mat en wist het wel maar zag het niet
Ik heb alles uit mijn handen laten vallen
en op zijn plek geschoven. Waar het nu staat
en bezongen wordt is de lente meer dan lente
Het is echter

 

Ontsla me van alles wat ik liefheb

Ontsla me van mijn curieuze DNA
Van mijn brandende verwanten, huis en haard

Ontsla me van mijn blanke almacht
Van de doden niets dan goeds
Van de levenden, de bevende tot familie gedrevenen

Ontsla me van de zinnen
Ontsla me van de letters
Ontsla me van mijn verslavingsgezinde

genen vol beloften half gedaan
zijn haast in rook vergaan
Van dit volgezogen lijf,
de adelende liefde  

 

De dichter

Voor Menno Wigman

Vanochtend als Menno Wigman wakker geworden
mijn haar, mijn charme en de meubels in de boenwas gezet
Langs Athenaeum gewandeld herkend als dichter
koffie drinkend bij De Zwart tussen een sigaretje of twee
in alle rust de dag in zinnen opgedeeld

© Lucas Hirsch