De vijf boeken van Machiel Bosman

1. Voltaire, Filosofische vertellingen

Van sommige boeken word je vrolijk. Dat heb ik met Voltaire. Ongelooflijk dat een schrijver die drie eeuwen geleden leefde nog zo actueel en geestig kan zijn. Ik ben Voltaire jarenlang uit de weg gegaan, ik dacht dat hij hoogdravend zou zijn — hoe mis kon ik het hebben? Zijn Filosofische vertellingen is een bundeling verhalen; zijn Filosofisch woordenboek, met essays en columns avant la lettre, is ook zeer de moeite waard. [Deze vertalingen zijn helaas niet meer leverbaar, Candide wel als e-book - red.]

2. Guus Kuijer, De bijbel voor ongelovigen

‘Soms lijken de verhalen zoals de bijbel die weergeeft te bondig om indringend te zijn,’ schrijft Guus Kuijer in deel 1 van zijn Bijbel voor ongelovigen, ‘maar daar wisten mijn schoolmeesters en juffen wel raad mee.’ Zijn stelling: je moet de bijbel niet onversneden tot je nemen, maar bewerkt door een begenadigd verteller die de inhoud tot leven wekt. Een verteller dus als Kuijer zelf, die van God een tastende beginneling maakt. Een meesterwerk.

3. Mary Elise Sarotte, The Collapse. The Accidental Opening of the Berlin Wall

Dit is een heerlijke geschiedenis waarin de chaos regeert. De val van de muur? Een kwestie van miscommunicatie en overmacht, aldus Sarotte; daar stak geen enkel plan achter. Sarotte staat midden tussen de mensen, beschrijft de ontwikkelingen van dag tot dag, en voert een parade schutterende politici op die radeloos zijn, in het duister tasten. Een prikkelend boek voor wie weinig opheeft met wijsheid achteraf.

4. John Fante, 1933 Was a Bad Year

Een jeugdliefde, deze cultschrijver. Zijn stijl is lyrisch en virulent; zijn werk bruisend en energiek. En al is zijn verhaal al duizend keer verteld — jong mens heeft grootse plannen maar vindt naast de wereld ook zichzelf op zijn weg — bij Fante doet dat er niet toe. Bij hem gaat het om de manier waarop. Dit is essentiële literatuur voor wie weer even voelen wil hoe het is om jong te zijn.

5. Eka Kurniawan, Schoonheid is een vloek

Dit is het boek waar ik nu in bezig ben: een magisch-realistische vertelling tegen de achtergrond van Indonesië in de twintigste eeuw — de Nederlandse overheersing, de Japanse bezetting, de onafhankelijkheidsstrijd en het regime van Soeharto. Over een prostituee die na 21 jaar opstaat uit de dood. Als Kurniawan zoiets schrijft, ben je geneigd hem te geloven, want hier is een meesterverteller aan het woord. Ik denk dat dit mijn zomerboek van 2016 wordt.