Poëziepodcast: Emma van Hooff leest 'ieder huis heeft zo’n beest'

ieder huis heeft zo'n beest

 

misschien is het nu tijd om het schaap los te laten

je bent er zelf ook wel achter dat het je moeder niet vervangt
dat het niet groter wordt als je het voert met jouw verdriet

en het de afstand tussen dit gebouw en je huis niet verkleind
het einde van de gang blijft het einde van de gang zonder moeder

je klasgenootje kotst de tafel onder terwijl jij ongestoord
met legoblokjes je eigen huis probeert na te maken

je stopt het koude plastic in je mond om het te verwarmen
voordat je er muren van bouwt dit huis is pas jouw huis

als het speeksel van de randen druipt en geen van de poppetjes
zijn sokken aan hoeft net zoals de buidel van je tuinbroek

een huis was voor je knuffelschaap en het knuffelschaap
een huis was voor jouw tranen en jouw tranen een huis waren

voor het gemis van iemand die jou in een buidel stopte
om warm te houden

misschien is het nu tijd om het beest een meisjesnaam
te geven en een vacht die absorbeert en stinkt

haren tot dotten kleenex gedraaid je doet het goed op tranen
het is net een soort gel en je kunt ook trucjes

zoals apporteren en doen alsof je dood bent

Meer lezen van Emma van Hooff? In Liegend Konijn 2018/2 zijn vijf gedichten van haar opgenomen.