Poëziepodcast: Moya De Feyter leest voor uit Massastrandingen

we kijken een natuurdocumentaire
tijdens het laatste kwart van de maan bereiken vierhonderdduizend schildpadden
de kust van Costa Rica
ze klimmen over elkaar heen om een plekje te bemachtigen
in het maanlicht begraven ze hun eieren in het zand
veertig miljoen eieren
als je heel veel eieren tegelijk legt, zegt de voice-over
moeten er wel een paar overleven
tenminste toch tijdens het laatste kwart van de maan
de maan beschermt de eieren tegen hongerige gieren
tijdens het laatste kwart van de maan is de zee namelijk woest
onvoorspelbaar en moordlustig
veel gieren overleven het niet
in feite willen we dus dat de gier die de ongeboren schildpadden probeert te verslinden
zelf door de zee verslonden wordt
dat vinden we rechtvaardig

*

ik heb een reuzeschildpad opgegeten
dat is niet waar
nee, het is niet waar

*

je brengt me een schildpad in een visbokaal
de schildpad zwemt niet, hij zit op een steen
je drukt je lippen tegen het glas
later die dag, als jij ligt te slapen, wordt me pas duidelijk
wat er aan de hand is
de schildpad lijkt op een mens
hij zit in kleermakerszit
hij ziet eruit alsof hij nadenkt
over de gevolgen van het stijgende zeeniveau

*

kokend zeewater in de buurt van de evenaar
een druppel kan duizend jaar over de aarde reizen
in Indonesië zijn er eilanden die bestaan uit omhoog gekomen planktonfossiel
we hebben land bezet dat niet van ons was, koraal laten
verschrompelen, eilanden aangelegd, bergen uitgegraven, de richting van waterstromen veranderd
we wilden graag iets achterlaten dat nooit kapot zou gaan, het is gelukt
tweehonderdvijftigduizend ton kernafval

*

mensen kunnen heel onpersoonlijk zijn
wist je dat niet
je zult mensen ontmoeten
die lijken op voorwerpen
je zult planten in je mond steken
hopen dat ze eetbaar zijn
je zult lippen kussen die
verschrikkelijke dingen hebben gezegd
je zult de rest van je leven doden
om in leven te kunnen blijven

*

de vluchtwegen laten te wensen over
maar er is altijd nog plaats in de oceaan
een mens plast gemiddeld zeshonderd liter per jaar
het lekt uit jouw hersens
recht in mijn hersens
we zijn volstrekt doorlaatbaar
door onze lichamen met mooie stoffen in te pakken, verhullen we
dat er vanbinnen niets te vinden is
je bent niet alleen een mens
je bent ook een steen, een storm, nat gras, een bed, afval, een couveuse, al dan niet eetbaar voedsel, een wegwerpproduct, een samenloop van omstandigheden, een op hol geslagen roltrap
gelukkig kun je op het internet schone urine kopen
veertien euro vijftig voor vijfenvijftig milliliter
voor middernacht besteld, morgen in huis

*

als hij zich op de kust werpt
werpt zij zich op de kust
als zij zich op de kust werpt
werp jij je op de kust
als jij je op de kust werpt
werp ik me op de kust

© Moya De Feyter
Foto © Jeyda Yagiz