De feestdagentips 2021 van Ilja Velthuis, boekverkoper bij Athenaeum Boekhandel Haarlem

Het was – zoals elk jaar – moeilijk kiezen, en de lijst had veel langer kunnen zijn, maar ik houd het bij deze drie titels. Een top-drie van mooiste boeken.

3. Jacub Malecki, Roest (vertaald door Karol Lesman)

Roest verscheen al in 2020, maar dat was me ontgaan, ik las het dit afgelopen voorjaar. Ik viel voor de frisse jeugdige toon die de auteur aanslaat, waardoor het het boek een lichtheid behoudt die niet vanzelfsprekend is gezien het onderwerp. Er wordt een familiegeschiedenis verteld van een Pools gezin, door de ogen van een grootmoeder en haar kleinzoon. Het leven van de oma is getekend door de grote gebeurtenissen van de twintigste eeuw, waar Polen bepaald niet ongeschonden uit is gekomen. De blik van haar kleinzoon is onbevangen, van een kind van de eenentwintigste eeuw. Maar zijn leven is toch ook niet los te zien van de grote geschiedenis. Het is een prachtig boek, geschreven haast als een sprookje, en waarin ernst en lichtheid precies de juiste balans hebben.

2. Judith Hermann, Lettipark (vertaald door Maarten Elzinga)

Judith Hermann is voor mij de ontdekking van dit jaar. Ik lees nooit verhalen, maar door haar ben ik voor het genre gevallen. Zij weet je in de eerste alinea het verhaal in te sleuren, en dan wil je gewoon doorlezen. Haar taal is nergens gekunsteld, ogenschijnlijk eenvoudig, de zinnen lijken moeiteloos geschreven – maar de zeggingskracht is groot. Zij weet in heel kort bestek werelden op te roepen, die dicht bij de jouwe liggen, maar toch nét anders zijn. Het is gewoon prachtig. Om stilletjes in je eentje tot je te nemen als een chique bonbon.

1. Karin Smirnoff, Mijn broer (vertaald door Bart Kraamer)

Als ik dan toch moet kiezen; de mooiste roman van dit jaar is Mijn broer. Een boek dat ik in één adem uitlas. Een jonge vrouw gaat terug naar waar ze vandaan komt; naar een kleine dorpsgemeenschap ergens halverwege Zweden,waar de mensen dicht op elkaar wonen, en iedereen elkaars geheimen kent. Het is er koud, het leven is rauw, het is niet opwekkend wat er gebeurde toen zijn kind was. Maar zij is taai, en laat zich er niet onder krijgen. Ze gaat terug om haar broer te helpen en uit te zoeken wat er vroeger gebeurde. Het boek is geschreven in dwingend proza, dat je meezuigt in het leven van deze vrouw. Een indrukwekkend debuut. Lees ook een fragment op onze site.

Ilja Velthuis blogt ook op eenleveninscenes.com.