Wat zijn de beste boeken van 2021? De top 7 van Daan Stoffelsen, webboekverkoper Athenaeum.nl

In willekeurige volgorde:

Sarah Hall, Burntcoat

Ik volg Sarah Hall al heel lang. Ze is mijn geheimtip, de schrijver die ik mijn beste vrienden aanraad. Met haar nieuwe roman Burntcoat overtrof ze zelfs mijn verwachtingen. Het verhaal draait om een 59-jarige uitzonderlijke, onafhankelijke kunstenares, een loner, een pionier, die te maken krijgt met een mondiale pandemie, één waarbij de huidige COVID-pandemie verbleekt. Zoals ik in mijn recensie schreef: 'De kernvraag in Burntcoat is uiteindelijk een universele: hoe verhouden we ons tot elkaar — als we niet meer naar buiten kunnen. En de vraag die daarop volgt: en wat als buiten binnenkomt?' Lees op onze site een fragment uit de vertaling van Karina van Santen en Martine Vosmaer, die in 2022 verschijnt.

Anne Boyer, Het ontsterven

Anne Boyer, een Amerikaans dichteres, kreeg kanker stadium IV. Ten dode opgeschreven, en toch strijdbaar, leest ze zich in (Sontag! Aelius Aristides!), noteert de belachelijke kosten en de paradoxale behandelingen. Snoeihard, pijnlijk en overtuigend. Lees op onze site een fragment.

Annelies Verbeke, Treinen en kamers

De nieuwe verhalenbundel van de J.M.A. Biesheuvelprijswinnaar is mooi en knap en metaliterair met verhalen die zich stuk voor stuk verhouden tot grote boeken uit de wereldliteratuur, en reizen van het Mesopotamië van een priesteres tot het nu van een incel. Lees op onze site een fragment.

Peter Terrin, Al het blauw

Terrins nieuwste is een strakke roman over een jonge man die stopt met zijn studie, een affaire begint en succesvol wordt in een piramidespelachtig beroep - in de Vlaamse jaren tachtig. Ik schreef: 'Terrin beschrijft op meesterlijke wijze een volwassenwording in een snelkookpan, en de hitte is verslavend.'

Sander Kollaard, De kleuren van Anna

Sander Kollaard, de man die het gelukkige schrijven volhoudt tot in zijn droevigste romans (Stadium IV, ook zo'n aanrader), schreef een lockdownroman rondom een bijzondere oudere vrouw, die oog heeft voor kleuren, de natuur beschermt en uitgroeit tot een muze. Zweden in de sneeuw, met bedaagde wijsheid en slapstick met hondenlijnen. Lees op onze site een fragment.

Gustaaf Peek, A.D.

'Gustaaf Peeks vijfde roman A.D. is een gruwelijke, plaaggeestige evocatie van het fysieke, van straf, van onpersoonlijk lijden, van hoe vrijheid altijd betaald wordt,' schreef ik over zijn historische roman. Een schip vertrekt naar de Oost, net voor de V.O.C. wordt opgericht. De veelkoppige bemanning is Peeks hoofdpersoon - en, in het tweede deel, een jonge dubbelbloed op een gekoloniseerd eiland. Het is geen gezellig boek, het is een geweldig boek. Lees op onze site een fragment.

Jazmina Barrera, Vuurtorenberichten

Barrera zoekt vuurtorens op in heel de wereld, en roept bij mij associaties op met Luiselli, Van den Broeck en Van Veelen, maar heeft vooral een eigen toon en perspectief. In mijn recensie prees ik de fijne onbegrensde redeneringen ('we verlaten de gevaarlijke landtong kortstondig voor de poëzie en de moderne kunst, en daarmee wordt de vuurtoren zelf kunst, en meteen daarna weer oude geschiedenis'), heel knap gedaan. Lees op onze site een fragment.