3 vragen aan... Deniz Kuypers, auteur van De atlas van overal

N.B. Lees ook een fragment uit De atlas van overal op onze site.

Met welke schrijver zou je op date willen?

Ik zou ademloos naar Toni Morrison of Natalia Ginzburg kunnen luisteren, in een wijngaard in Napa Valley of op een terras in Amsterdam, de locatie maakt niet uit. Hun boeken worden over de hele wereld gelezen, maar stiekem zijn ze alleen voor mij geschreven. Morrison en Ginzburg spreken mijn geheime taal. Maar zouden zij het wel naar hun zin hebben als ik de hele avond geen woord zeg en alleen maar aantekeningen maak?

Welk boek had je zelf willen schrijven?

Het ultieme avonturenboek: de Odyssee. Maar als ik mijn favoriete boeken zelf had geschreven, was ik de ervaring van het lezen kwijtgeraakt. En lezen is stiekem toch waardevoller dan schrijven, want door te lezen leer je je medemens kennen, terwijl je door te schrijven vooral jezelf leert kennen.

Het eerste boek dat mijn verbeelding echt openbrak en dat ik in mijn jeugd keer op keer herlas was Het oneindige verhaal. Ik kocht een typemachine op de rommelmarkt en vulde driehonderd pagina’s met mijn eigen fantasyroman.

Ergens in mijn tienerjaren las ik The World According to Garp en leerde hoe je een verhaal kon vertellen dat een heel leven bevatte, met liefde, dood en verdriet.

Nog iets later leerde Love Medicine van Louise Erdrich me hoe je zo’n verhaal veelstemmig en vanuit meerdere oogpunten kunt vertellen, wat belangrijk bleek tijdens het schrijven van mijn boek, De atlas van overal.

Lees op onze site de toelichting door vertaler Patrick Lateur op zijn vertaling van de Odyssee en Annette van Gents aanbeveling voor The World According to Garp.

Welk boek heeft je een geweten geschopt?

An Indigenous People’s History of the United States van Roxanne Dunbar-Ortiz maakt duidelijk dat Europese kolonisten in Amerika geen ongerepte wildernis aantroffen, maar een complex netwerk van wegen en handelsroutes die de oost- en westkust met elkaar verbonden, met indianenstammen die in steden woonden, die het land ontgonnen en rivieren verlegden, die er politieke systemen op na hielden. De vernietiging van deze wereld steekt de gruweldaden van ’s werelds meest beruchte dictators naar de kroon. Helemaal stuitend is dat Amerika deze genocide viert als een heldendaad door steden, straten, honkbalteams en automerken te vernoemen naar indianenstammen die zijn uitgeroeid.

Auteursportret © Sharon Lehm