4 vragen aan... Donald Niedekker, auteur van Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost

N.B. Lees ook een fragment uit Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost en Roel Saleminks aanbeveling van het boek.

Welk boek houdt je op de been in moeilijke tijden?

Elk boek van Jeanette Winterson. Haar rotsvaste geloof in de kracht van boeken spat van elke bladzijde in haar werken. Dit elan, gekruid met haar typische wit, weet me telkens op te tillen. Maar ook de wetenschap van constante stemmen in onze literatuur werkt bemoedigend, zoals de milde omarmende stijl van Thomas Verbogt of de stilistisch briljante boeken van Marie Kessels.

Lees op onze site Fleur Speets bespreking van Frankusstein en fragmenten uit Thomas Verbogts Als je de stilte ziet en Marie Kessels' Levenshonger.

Welk boek heeft je hardop doen lachen?

De hoofdfiguur in Oorlog en oorlog van László Krasznahorkai is volstrekt ongeschikt voor het leven maar weet niettemin steeds op het juiste moment willekeurige passanten voor zich in te nemen. De discrepantie tussen het gangbare, berekenende, veilige of juist grove gedrag van de personages en hoe ze zich voor deze schlemiel kritiekloos uitsloven leidt tot hilarische situaties, die mij geregeld in de lach deden schieten. En dat terwijl Krasznahorkai in zijn sublieme stijl een eenzame, trieste, keiharde wereld schetst.

Lees op onze site een fragment uit Oorlog en oorlog, vertaler Mari Alfödy over het vertalen van de roman en Daniël Mulders aanbeveling.

Welk boek had je zelf willen schrijven?

Heel veel boeken, te beginnen met de Odyssee, een van de eerste boeken die ik las. Door het vele herlezen ervan gaf het me een literair geweten in de persoon van Odysseus, in zijn onbedwingbare neiging de avonturen steeds net iets anders op te dissen. Als ik lees ben ik ook voor een deel aan het schrijven. Je moet van de op zich niks betekenende letters beelden maken. Je kunt je meer actieve en meer passieve leeshoudingen aanleren. Neem de plastische, sappige taal van Het verdriet van België. Als lezer kun je wonen in die klanken en door de taal te worden het verhaal oproepen. Dan kom je redelijk dicht bij, zo stel ik het me voor, het schrijversgeluk van Hugo Claus.

Lees op onze site vertaler Patrick Lateur over de eerste zinnen van de Odyssee - en stel vast dat Deniz Kuypers in deze rubriek ook al de Odyssee zelf had willen schrijven.

Waar genoot je het meest van tijdens het werken aan Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost?

Ik houd van het Hoge Noorden en de gelukkige eenzaamheid in die verlaten contreien. Ik zag ernaar uit aan dit boek te werken, al heb ik het decennialang uitgesteld uit vrees dat het me volkomen in beslag zou nemen en ook, of misschien vooral, omdat mijn stem er nog niet rijp voor was. Het heeft, toen ik er uiteindelijk voor ging zitten, even geduurd voordat mijn torenhoge verwachtingen door het schrijven an sich werden ingelost. Het omslagpunt was het moment dat ik na enkele versies op losse vellen besloot de kracht van het verhaal te beproeven door het in een schrift te schrijven. Ik koos voor een schrift dat mijn inmiddels overleden moeder jaren geleden in de New York Public Library voor me had gekocht. Het verhaal kreeg zijn ritme door er dag in dag uit aan te werken in een schrift dat ik graag in mijn handen hield en dat, met enige romantische overdrijving, enkel gevuld hoefde te worden met de tekst waarvoor het bestemd was.