Jeroen Brouwers en Ronit Palache (het recensieoverzicht van de week van 12 februari 2020)

Oudere afleveringen van deze rubriek zijn te raadplegen in ons archief. Tussen rechte haken staan de redactionele items op Athenaeum.nl.

In Trouw een groot interview met de Vlaamse Dalilla Hermans over haar nieuwe boek Het laatste wat ik nog wil zeggen over racisme: 'Mijn activisme kwam voort uit de wil om voor hen de wereld te veranderen. Dat lukt niet, heb ik gemerkt. Ik heb me gerealiseerd dat ik hen beter tegen die wereld kan wapenen door voor rolmodellen te zorgen. [...] Om dezelfde reden heb ik ook zelf een kinderboek gemaakt over zwarte meisjes, zodat zij kunnen lezen over zichzelf. Mijn man en ik zeggen daarnaast positieve dingen over hun haar, hun roots, hun huidskleur, zodat ze sterk zijn wanneer ze geconfronteerd worden met de wereld.'

In Letter & Geest spreekt Janita Monna Jonathan Griffioen, die een gedicht schreef naar aanleiding van het Boekenweekthema 'Rebellen en Dwarsdenkers'. 'Dichten, schrijven, dat was de enige activiteit die ik uit mezelf deed. Ik kon geen opleiding afmaken, mijn bijbaantjes hield ik niet, maar schrijven was constant. Motorisch eenvoudig, intellectueel prikkelend.' En: 'Ik wilde zo open en eerlijk mogelijk schrijven. Ik wilde weten waarom ik zo vaak stukliep, en kwam toen bij mijn diagnose. In de loop der tijd heb ik er meerdere gehad. De Mazda is ook een beetje symbool voor de levensduur van zo'n diagnose.'

Jann Ruyters las Bij ons in Auschwitz, samengesteld door Arnon Grunberg: 'Voel je je als lezer aanvankelijk een ramptoerist, de overtuiging groeit dat deze feitelijke, gedetailleerde verslagen door zoveel mogelijk mensen gelezen moeten worden.' En Paul van der Steen over Ernst van den Boogaarts boek Vreemde verwanten. De wereld buiten Europa 1400-1600: 'Het interessante van dit boek is dat je die volkenkundige beschrijvingen van een half millennium terug vanuit twee invalshoeken kunt lezen. [...] Aan de andere kant confronteert dit boek de huidige lezer ook met de eigen geschiedenis.'

Het boek van de week is Isabella Hammads 'indrukwekkende debuut' De Parijzenaar [onze recensie | fragment]. Anna Krijger: 'De achtergrond waartegen de vertelling zich afspeelt [is]bijzonder urgent.' En: 'Hammads schrijfstijl is prettig kalm en weloverwogen.'

In de bijlage Tijd ten slotte een mooi stuk over voorlezen aan oudere kinderen en volwassenen, en de levenslessen van Ronit Palache, samensteller van Ischa Meijers Privédomeindeel Ik heb niets tegen antisemieten, ik lééf ervan [fragment | evenement bij Van Rossum]. Je kunt van iemand houden die je niet hebt gekend, zegt ze. 'Het is natuurlijk tragisch dat ik Ischa nooit heb ontmoet, dat ik elf was toen hij stierf. Tegelijkertijd blijkt dat hij heel goed een dierbaar iemand voor me kan zijn zonder hem ooit te hebben gekend. Bij mensen die je een warm hart toedraagt, is het soms ook beter dat je ze niet in levenden lijve hebt ontmoet. En er zijn veel bijzondere mensen in mijn leven die dicht bij Ischa stonden, waardoor ik toch veel over hem hoor. Met Connie Palmen ben ik al jaren geleden bevriend geraakt. Van haar, behartiger van zijn literaire nalatenschap, mocht ik mijn bloemlezing samenstellen en ze is tegen mij ook heel gul in het delen van verhalen over Ischa.'

Plus besprekingen van de nieuwe H.M. van den Brink ('Van den Brink slaagt er met zijn koele, registrerende stijl in dit hele geheimzinnige gebeuren een glans van vanzelfsprekendheid te geven.' [fragment]), Hans Fallada [onze recensie], Martin Roemers, Jeanine Cummins, Pieter Koolwijk [onze boekverkopersbespreking].