Margo Jefferson, Ad ten Bosch, David Wallace-Wells, Jelmer Mommers (de boekbesprekingen in de week van 19 juni 2019)
24 juni 2019Onze wekelijkse samenvatting van de recensies in kranten en tijdschriften waarin deze week onder meer aandacht voor Margo Jefferson, Ali Smith, Ad ten Bosch, David Wallace-Wells, Jelmer Mommers en verder: Alessandro Baricco, Robbert Welagen (Trouw), Karin Bloemen, Greta Thunberg, Koen Peeters, Julia Blackburn, Colson Whitehead (de Volkskrant), Marieke van Delft & Reinder Storm, Lars Mytting (Het Parool), Jeanette Winterson, Annie Dillard, Elvira Werkman, Edmund White (NRC), Arno Geiger, Geir Gulliksen, Marek Šindelka, Ali Smith, Éric Vuillard (De Groene Amsterdammer).
Oudere afleveringen van deze rubriek zijn te raadplegen in ons archief. Tussen rechte haken staan de redactionele items op Athenaeum.nl.
Marijke Laurense sprak met Alessandro Baricco, wiens The Game [onze recensie] onlangs verscheen. 'We kunnen nog steeds rampen veroorzaken, maar niet meer op die manier. We kunnen Auschwitz opnieuw laten plaatsvinden, maar in de Game kan dat niet zonder dat de wereld het weet. We kunnen nog steeds duivelse wapens uitvinden, maar dat kan niet meer in een geheime kamer, zoals indertijd met de Amerikaanse atoombom. Dat maakt heel veel uit. Het was typisch voor de 20ste eeuw dat niemand iets wist en dat een kleine elite voor iedereen over alles besliste. In de Game kan dat niet meer.'
'Het leven van sterren is geen studie, geeft geen antwoorden. Het toont in intense taal een verwrongen werkelijkheid,' schrijft Janita Monna over Marwin Vos' nieuwe bundel. Annemarié van Niekerk dan, over Margo Jeffersons Over Michael Jackson. 'Jefferson is er een heel eind in geslaagd om haar lezer mee te nemen op een rondleiding door het "rariteitenkabinet" van Jacksons geest,' schrijft ze.
Yolanda Entius pakte Robbert Welagens nieuwe novelle Antoinette op. Als 'Marguerite Duras: sferisch, verlangend, maar ook zuigend', vindt ze eerst, maar later wordt het vlakker: 'Het was me te voorspelbaar, te oppervlakkig, te alledaags.'
Maar het boek van de week is Ali Smiths Lente [fragment | onze recensie]. Eva Meijer: 'Het plot van Lente laat zich makkelijk en moeilijk navertellen, omdat een samenvatting geen recht doet aan de speelsheid, springerigheid en grillige schoonheid van dit boek.' Het is, besluit ze, 'uiteindelijk een ontroerend verhaal over die oneindige beweging, en over onze tijd'.
- Rob Schouten over Lieke Kézér, De verloren berg: 'Kézér vertelt objectief en rustig, zonder effectbejag. Haar stijl herinnert aan die van Raymond Carver, met zijn minimalistische huiselijke vertellingen, maar waar je bij Carver iets als het drama van het alledaagse leven proeft gaat er bij Kézer iets wezenlijks tragisch schuil onder de oppervlakte.'
- Eric Timmermans, Arie Kieviet, Huis in de duinen. Thuis in Zandvoort, is Beeldboek van de Week.
- Paul van der Steen over Lilian de Bruijn, Ik kreeg mijn vader niet dood. Het roekeloze bestaan van een kampoverlevende: 'Een zeer persoonlijk boek met een beklemmende geschiedenis. [...] De gaten die onvermijdelijk vallen weet De Bruijn te compenseren met schrijftalent. Het boek heeft een slimme opbouw.'
- Gerwin van der Werf over Arie Storm, Het horrortheater van de Nederlandse literatuur [fragment | onze recensie]: 'Het half gefundeerde, rommelige, en tendentieuze maakt Het horrortheater nu juist zo aantrekkelijk. De venijnige aanvallen zijn op een bepaalde manier ook ontroerend, omdat Storms wanhopige liefde voor het boek erin doorklinkt.'
- Sofie Messeman over Per Petterson, Mannen in mijn situatie: 'Ondanks de schijn van eenvoudige gedachten-associaties, is zijn stijl uiterst goed overwogen en uitgebalanceerd.'
- Bas Maliepaard over Enne Koens, Die zomer met Jente: 'Knap bouwt Koens de onderhuidse spanning op tot aan een onheilspellende scène op een spoorbrug, waar de proloog naar vooruit wees.'
- En in 'Vandaar dit boek' bevraagt Nicole Lucas Willemijn van Dijk over Het wit en het purper [fragment]: 'Ik had al langer de wens om een keer over de oudheid te schrijven in een andere vorm, om zo die tijd dichterbij te halen, verder tot leven te wekken. Pallas bood een uitgelezen kans. Hij is het, realiseerde ik me, hij moet de hoofdpersoon worden van een roman.'
De recensies van Trouw verschijnen elke zaterdag in Letter en Geest, en zijn voor abonnees te raadplegen op trouw.nl. Trouw is te koop bij het Nieuwscentrum.