Toef Jaeger, Tom Hofland, Yoko Tawada (het recensieoverzicht van de week van 22 januari 2020)
27 januari 2020Onze wekelijkse samenvatting van de recensies in kranten en tijdschriften, met aandacht voor de herdenking van de bevrijding van Auschwitz, en ook Hanna Krall, Sarah Hill, Eddy de Wind, Helle Helle (Trouw), Herman Pleij, Charles den Tex, Martin Sommer, Stine Jensen (de Volkskrant), Franco Faggiani, Ben Macintyre, Toef Jaeger, Iante Sahadat (Het Parool), Merlijn Schoonenboom, Lo van Driel, Kees van Beijnum, Peter Buurman, Tom Hofland (NRC Handelsblad), Celia Paul, William Feaver, Yoko Tawada (De Groene Amsterdammer).
Oudere afleveringen van deze rubriek zijn te raadplegen in ons archief. Tussen rechte haken staan de redactionele items op Athenaeum.nl.
In Trouw, De Verdieping, interviewt Nicole Lucas Sarah Hill, auteur van Je brein aan de pil. Hoe de pil alles verandert. 'De ontwikkeling van de pil meer heeft gedaan voor de emancipatie van vrouwen dan wat ook. [...] Maar aan de andere kant wil ik dat vrouwen begrijpen wat er met ze gebeurt of kan gebeuren als ze de pil slikken.'
In Letter & Geest een voorpublicatie uit Henri Beunders' Optocht der tattoos. Jacht op een betekenisvol bestaan, een interview met Renaud Camus, bedenker van het concept 'Grand Replacement', en Joris van der Geest (De oneindige marshmallow-test) in de rubriek 'Ik heb een droom'. De kern van de bijlage is een aantal stukken rondom de herdenking van 75 jaar Auschwitz. Monica Soeting opent met een bespreking van Eddy de Winds Eindstation Auschwitz: 'Wat het verhaal van Eddy de Wind zo belangrijk en indrukwekkend maakt, is niet zozeer de weergave van de gruwelen die de gevangenen ondergingen, maar zijn zoektocht naar een antwoord op het waarom en hoe van de Holocaust.'
Janita Monna herlas Wislawa Szymborska's gedicht 'Het hongerkamp bij Jaslo' ('Wie Szymborska leest kan alleen nog zwijgen.'), en het boek van de week is Hanna Kralls Hartenheer. Sylvia Heimans: 'Haar tocht beslaat zeker twee derde van het boek en is een mozaïek van verhaaltjes: bizarre situaties, ontmoetingen met mensen die haar helpen of juist dwarsbomen, vermommingen, een spel met identiteiten. [...] De nuchtere stijl, die soms droogkomisch werkt, zorgt ervoor dat de roman niet te zwaar wordt.' En in de serie '75 jaar bevrijding' bespreekt Rianne Oosterom Etty Hillesums klassieker ('Er zijn boeken die de kracht hebben je te veranderen en je kijk op de wereld beïnvloeden. Het verstoorde leven behoort, vind ik, tot die laatste categorie.'). Gerdien Verschoor, ten slotte, las Szczepan Twardochs De koning: 'Wat deze bijzonder meeslepende roman in een ander licht zet, is dat we weten wat er enkele jaren later zal gebeuren in dezelfde Warschause straten. Dat plaatst ook het buitensporige geweld in het boek in een andere context.'
Verder las Sofie Messeman Helle Helles Zij, 'andermaal een merkwaardige roman [...]. Op het eerste gezicht gebeurt er in dit boek niets, en toch is deze roman vreselijk dramatisch. De tragedie wordt alleen niet breed uitgesmeerd, het is aan de lezer om tussen de zinnen door te lezen', en is er aandacht voor Experimentele woningbouw in Nederland 1968-1980 als beeldboek, R.O. Kwons Vuurgeesten, Jan Brokkens Stedevaart [fragment], Tjibbe Veldkamp & ill. Kees de Boer, Maar eerst vind ik een monster, en Marion van Sans Kalifaatontvluchters.
