Nino Haratischwili en Stephan Enter (de boekbesprekingen in de week van 6 november 2019)

In de Volkskrant, en dan het magazine, een interview met presentator Tim Hofman over zijn tweede dichtbundel Grappig jammer. ‘Het voelt alsof ik mijn dagboek heb ingeleverd bij de uitgeverij. Ik weet ook niet waarom ik dat zo spannend vind, want ik schaam me nergens voor. Misschien komt het doordat ik het gewoon niet zo leuk vind om over mezelf te praten.’

Ook in het tijdschrift een artikel over Alma Mathijsen en haar nieuwe novelle Ik wil geen hond zijn die ze schreef voor het 75-jarig jublieum van De Bezige Bij [evenement]. ‘Ik wil geen hond zijn is het enige boek dat ik tíjdens mijn verdriet heb geschreven. In tegenstelling tot de dood heeft liefdesverdriet geen rituelen, niets waar je je aan vast kunt houden, dus het voelde fijn om wat om handen te hebben. Ik was er iets van aan het maken, hoe pijnlijk ook.’

Sterre Lindhout interviewt Nino Haratischwili over het verhaal achter De kat en de generaal [fragment | onze recensie]. ‘Ik heb schrijven nooit als kwelling beleefd. Natuurlijk zijn er momenten waarop het stokt, dat ik denk: wat nu? Maar het is nooit een lijdensweg, zoals ik bij anderen weleens hoor. Ik geloof ook niet dat ik mezelf dat zou aandoen.’

Recensies. Arjan Peters over Pastorale van Stephan Enter [fragment | boekverkopersbespreking]: ‘Dit is een roman over een nagenoeg stilstaande en benauwde wereld die op knappen staat (daarom beginnen de muggen tegen het eind gemeen te steken), omdat er een kolkende moderne wereld zit aan te komen.’ Eric Palmen las Working van biograaf Robert A. Caro. ‘Eigenlijk is Caro nauwelijks geïnteresseerd in het persoonlijke wel en wee van zijn protagonisten. Hij heeft nooit de ambitie gehad de geschiedenis van grote mannen te schrijven. Caro is geïnteresseerd in wat ze representeren: politieke macht.’ Ranne Hovius over De wonderdokter van Albert Willem van Renterghem: ‘De wonderdokter laat fraai het optimisme en de gedrevenheid zien waarmee de eerste spaden op dit onmetelijke veld de grond ingingen.’

Een beschouwing van The Beautiful Ones. Zijn laatste woorden van Prince en Dan Piepenbring door Marcus Huibers. ‘Prince heeft zijn leven lang zijn best gedaan een mysterie te blijven. De conclusie is dat hij daarin glansrijk is geslaagd.’

Plus besprekingen van Wat er op het spel staat van Michail Gorbatsjov [fragment] (‘De wereld heeft volgens Gorbatsjov dringend behoefte aan ‘perestrojka’ (hervorming) en ‘glasnost’ (openheid), de therapie waarmee hij het starre Sovjetsysteem veranderde (met als gevolg de ineenstorting van het Sovjetrijk, dat wel).’) en minibesprekingen van onder andere Het geel van Marcel Proust van Mieke Bal (‘Bal vindt dat een geïnformeerde, sensitieve "lezing" van kunst diepte kan geven aan een mensenleven, want "de geschiedenis reist mee met de zinnelijkheid van de werken".’) en De mannen van Maria van Anneloes Timmerije (‘Het is een levendig portret geworden, en een prachtig tijdsbeeld.’).

De boekrecensies van de Volkskrant verschijnen elke zaterdag, en zijn te raadplegen op Volkskrant.nl/boeken - een selectie is slechts voor abonnees toegankelijk. De Volkskrant is te koop bij het Nieuwscentrum.