Astrid Roemer, Bret Easton Ellis, Rebekka W. Bremmer (de boekbesprekingen in de week van 8 mei 2019)

Oudere afleveringen van deze rubriek zijn te raadplegen in ons archief. Tussen rechte haken staan de redactionele items op Athenaeum.nl.

Vrijdag wordt Rob van Essen bij Athenaeum geïnterviewd, maar zaterdag al verscheen zijn gesprek met Sander Becker in Trouw. 'De goede zoon [fragment | onze recensie] was het boek dat ik wilde schrijven. Ik zag dat het goed was, maar ik twijfelde enorm, al tijdens het schrijven. Zo’n krankzinnig verhaal met denkende robots en een pratende therapeutische auto… Zouden lezers dat pruimen? Ik had niet gerekend op een massa liefhebbers, maar gezien de prijs valt het reuze mee. Gelukkig bleef mijn redacteur Sander Blom erin geloven. Dankzij hem heb ik doorgezet.'

In Letter & Geest het vijfde een laatste Oldenbarnevelt-essay van Nicolaas Matsier (De Advocaat van Holland [fragment]) en een fragment uit Marc Jansens De toekomst die nooit kwam. Hoe Rusland worstelt met zijn verleden [fragment]. En Joris Belgers in gesprek met Bret Easton Ellis, wiens essaybundel Wit nu in de winkel ligt. Had het niet ook een roman geweest kunnen zijn? 'Ik heb daar veel over nagedacht en het antwoord verandert, maar het belangrijkste is dat ik niet zou weten waar zo’n roman over zou moeten gaan. Over mij, samenwonend in Hollywood met mijn 20 jaar jongere vriend, terwijl we voortdurend ruzie maken? Wat zou de metafoor moeten zijn? En eerlijk gezegd: ik ben al een poos niet meer geïnteresseerd in de roman. Ik lees ze nog altijd graag en veel, maar het schrijven ervan… Ik loop er niet meer voor warm. Ik kan niet meer, zoals ooit, jaren aan een roman werken, die concentratie ben ik kwijt.'

Recensies: Janita Monna las Frouke Arns' De camembertmethode ('Haar zorgvuldig geselecteerde woorden [...] laat Arns voorzichtig vieren. Donker of zwaar is het nergens, licht wel, en soms iets te.') en Marnix Verplancke las Pascal Verbekens 'caleidoscopisch boek' Brutopia. De dromen van Brussel. Het is geen reisboek, schrijft hij: 'De huid van de stad, waar zoveel toeristen naar op zoek zijn, interesseert hem niet. Hij wil de ziel ervan tonen, en die blijkt heel diffuus te zijn.'

Yolanda Entius prijst Sol Chalandons 'verbijsterende verhaal over loyaliteit, terreur, waarheid en de invloed van verhalen' Het beroep van mijn vader: 'Dat het Chalandon desondanks gelukt is om me zo nu en dan te laten lachen, mag een wonder van vertelkunst heten. Chapeau!'

Maar het boek van de week is F.B. Hotz' Onrustige dagen, een bloemlezing door Thomas Heerma van Voss: 'In zijn stijl en verteltrant vertoont Hotz een zekere stugheid, als het al geen knoestigheid heten moet. Hier en daar komt hij zelfs ronduit archaïsch uit de hoek. [...] Bij Hotz domineert de thematiek van de strijd tussen de geslachten. Die wordt met veel ironie en hier en daar zelfs met venijn voor het voetlicht gebracht.'

Korter:

• Paul van der Steen over Philipp Bloms 'meest persoonlijke boek' Een Italiaanse reis. Op zoek naar de emigrant die driehonderd jaar geleden mijn viool bouwde [fragment | boekverkopersbespreking]: 'Laat dat verhalen vertellen ook de kracht zijn van zijn beste historische boeken. Die passie verbindt Blom mooi met de liefde voor zijn instrument.'
• Beeldboek van de week is Fred Bervoets 2015-2019.
• Sofie Messeman over Jan Guillou, Zij die dromen doden slapen nooit: 'Guillou weeft ook dit keer meesterlijk de grote geschiedenis door de kleine.'
• Rob Schouten over Astrid Roemer, Gebroken wit: 'Dit is pulserend proza, dat je ook geneigd bent organisch te lezen, op te snuiven, te verorberen. Heel bijzonder.'
• Gerwin van der Werf over Rebekka W.R. Bremmer, De maan danst op het erf van de doden [fragment]: 'Het boek is nog het best te omschrijven als een verbrokkeld mozaïek van verhalen, dat door de zorgvuldige observaties en zuivere stijl genoeg intrigeert om meer te willen lezen over deze mensen en deze oorlog.'
• Bas Maliepaard over Susin Nielsen, Adres onbekend [fragment]: 'Nielsen snijdt pittige thema’s aan, zoals armoede, criminaliteit en depressie, maar weet er met een droogkomische toon, filmische scènes en innemende personages toch telkens feelgoodboeken van te maken, zonder de ernst van de problemen te bagatelliseren - en dat is knap.'
• Bianca Toeps in 'Vandaar dit boek' over Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit tegenover Jann Ruyters: 'Ik hou al langer een blog bij en een uitgever benaderde me of ik geen boek wilde schrijven. Dat liep later spaak. Ze vonden de stijl te bloggerig en ik wilde de flauwe woordgrappen er wel in houden.'

De recensies van Trouw verschijnen elke zaterdag in Letter en Geest, en zijn voor abonnees te raadplegen op trouw.nl. Trouw is te koop bij het Nieuwscentrum.