Recensie: De Afrikaanse twist

Er waren eens drie vrienden uit Zuid-London, Duval Timothy (25), Jacob Fodio Todd (30) en Folayemi Brown (26). Een kunstenaar, een sportfsyiotherapeut, een onderzoeker. Toen besloten ze om een pop-uprestaurant te beginnen met op de kaart Afrikaanse gerechten uit hun jeugd. De vader van Duval, een architect, had hem zijn kantoor in de Tower Bridge aangeboden voor een expositie van zijn kunst, maar in plaats daarvan organiseerde de vrienden een diner voor 32 vrienden en familieleden, aan twee lange tafels: The Groundnut werd een tweemaandelijks terugkerend evenement. En een boek. Door marjolein kelderman.

N.B. The Groundnut Cookbook is bij Athenaeum niet € 34,- maar € 24,95!

Drie jaar na dat eerste pop-uprestaurant is er dus een kookboek en hopen ze met  hun geliefde keuken een groter publiek te bereiken: de thuiskok die zich afvraagt wat te doen met die groenen bananen en exotische knollen bij de toko.

Modern en gevarieerd

De gedeelde Afrikaanse  roots vormden de basis voor de diners. Folayemi’s ouders komen uit  Nigeria, de familie van Duval komt uit Sierra Leone en Jacob woonde grote delen van zijn jeugd in Mozambique, Swaziland en Tanzania. Afrikaans eten is bedoeld om te delen, schrijven ze en zo wordt het eten bij de pop-updiners dan ook gepresenteerd: grote schalen die doorgegeven worden op de lange tafels, eetbare kommen en veel gerechten die je met je handen moet eten.

Voor mij is de Afrikaanse keuken vrij onbekend, verder dan een van de Ethiopische restaurants in Amsterdam ben ik helaas nooit gekomen. Volgens de Groundnut-jongens is ‘African food some of the best on the planet’ maar het cliché klopt: onbekend maakt bemind. De meeste kookboeken richten zich op de Noord-Afrikaanse keuken en het imago van de rest van de Afrikaanse keuken is dat de smaken vrij vlak zijn en niet heel uitgesproken. Maar Duval, Folayemi en Jacob brengen hier verandering in! Bij het doorbladeren van The Groundnut Cookbook valt meteen op hoe modern en gevarieerd de recepten zijn. Gerechten als Jollof rice (een soort paella, vooral bekend in Nigeria en Ghana) en een Peppe' soup met koeienhoeven worden afgewisseld met een frisse Salade van spinazie, sperziebonen en pesto van pinda’s. Eten dat simpel en gebalanceerd is, er mooi uitziet en vooral bedoeld is om te delen. 

Nieuwsgierigmakende smaakcombinaties

Het boek is ingedeeld in menu’s, precies zoals ze gekookt zijn bij de pop-updiners. Dat maakt het op het eerste gezicht misschien lastig om een recept te vinden maar het heeft ook z’n voordelen, zeker voor een keuken waar je misschien niet zo in thuis bent. Alle gangen en gerechten zijn binnen het menu op elkaar afgestemd. En omdat er natuurlijk ook gedronken moet worden zijn bij alle menu’s ook dranken opgenomen, en dan vooral cocktails.

De smaakcombinaties zijn misschien anders dan we gewend zijn, de Cocktail met salie en cognac maakt mij in ieder geval heel nieuwsgierig. En het recept voor Gemberbier is tried & tested tijdens de warme dagen in onze boekhandel op het Spui en smaakte zeker naar meer.

De verhalen en de mix

De inleidingen bij de recepten zijn een feest om te lezen, de liefde voor het eten straalt er vanaf en  de familieverhalen brengen je dichter bij de oorsprong van de gerechten. Hoewel ze merendeels opgegroeid zijn in Engeland is dit het eten dat ze kennen uit hun jeugd en daar horen natuurlijk ook typisch Britse gerechten bij. Met een Afrikaanse twist, dat dan weer wel!  Een leuk voorbeeld is het recept voor een saus van geroosterde appels met Madame Jeannette-pepers (Scotch Bonnet). Op de foto bij het recept zien we een ouder Brits echtpaar bij een appelboom, het zijn de grootouders van Duval die appels aan het plukken zijn in hun achtertuin.

Hij herinnert zich hoe hij als kind rondrende in die tuin en hoe de tas met appels die hij het afgelopen najaar meekreeg hem op het idee bracht deze saus te maken. De Westerse invloeden beperken zich niet alleen tot de boomgaard. De witte kartonnen bakjes van de afhaalchinees uit Amerikaanse films inspireerden bijvoorbeeld tot het maken van Maïsmeelnoodles. Behoorlijk wat werk maar eigenlijk niet meer dan het maken van je eigen pasta, maar dan anders. En voor de ultieme anglo-afro ervaring: Yorkshire Pudding met mango custard.

Dat de schrijvers zo weggelopen lijken te zijn uit een modeblad helpt ook zeker bij het steeds opnieuw doorbladeren van het boek. Het zou met  zou me niet verbazen als deze charismatische jongens binnen een jaar op televisie terug te zien zijn. In de tussentijd biedt instagram ook veel kijkplezier.  

Marjolein Kelderman is bij Athenaeum rubrieksbeheerder voor onder andere de kunst- en kookboeken. Vorig jaar verscheen #HBVDSK. Handboek voor de studentenkok en voor late leerlingen, dat ze met onze kookboekenrecensent Debby Koudenburg schreef.