Recensie: Meehans bijdehante gerechten

Het culinaire tijdschrift Lucky Peach heeft altijd al van alles gedurfd. Met lef, bijzonder kansloze humor en zeg maar gerust vier theelepels extra sarcasme is het tijdschrift al vanaf het begin een favoriet onder kookliefhebbers. De eerste nummers gaan voor $ 96,- de deur uit op eBay en ook op internet is Lucky Peach een hit: LuckyPeachTV heeft op YouTube 12.000 abonnees en meer dan 125.000 volgers op Instagram. Een kookboek kon natuurlijk niet uitblijven. Met Lucky Peach Presents 101 Easy Asian Recipes bezegelt Lucky Peach haar cultstatus: het is geniaal.

101 Easy Asian Recipes, geschreven door chef en criticus Peter Meehan en de redactie van het tijdschrift, is zo'n kookboek waar je in eerste instantie overheen zal kijken. Zonder kennis van de gevatte humor van het succesvolle tijdschrift zie je één groot Aziatisch stereotype. Ik ook. Al jaren ben ik trouw abonnee van het tijdschrift, maar ik was teleurgesteld toen ik op mijn verjaardag het cadeaupapier openscheurde en mijn eerste blik wierp op de cover.

Een Maneki Neko, een bamboeplantje, noedelsoep en wat dumplings, is dat het boek waar ik zo lang op heb gewacht? Waarom heeft het de vormgeving van zo'n klein restaurantje op de Zeedijk in Amsterdam? Jaren zeventig, retro, een tactisch gepositioneerd bierflesje en zoetsappige filters zijn maar een paar voorbeelden van de bizarre vormgeving van het kookboek. Maar net als bij de restaurantjes op de Zeedijk had ik niet zo snel moeten oordelen, want de simpele trucjes van de Aziatische keuken pakken lekkerder uit dan verwacht. 

Ogenschijnlijk braaf

‘Wat onverwacht braaf,’ zei een vriend en mede-Lucky Peach-fan. Ja! Een simpele opzet van één foto per pagina en daar aansluitend een pagina met het recept? Waar waren de felgekleurde illustraties die het tijdschrift zo kenmerken? En waarom eigenlijk 101 recepten? Gewoon omdat het kan? Maar toen ging ik met het boek aan de slag en nu, inmiddels besmeurd met soja en sesamolie, neem ik alles terug wat ik net geschreven heb.

Ik serveer mijn gasten gerechten vol harde en pure smaken van de Aziatische keuken - denk scherp, zoet-zuur en rijk aan groenten, gember, kokos en goed gemarineerd vlees -, gerechten die de gecompliceerde authentieke smaak van Azië waarmaken, maar die ik stiekem na mijn werk in een half uurtje in elkaar heb geflanst. Simpele ingrediënten waarvoor je niet uren over de markt hoeft te struinen maar waarvoor je gewoon bij de supermarkt terecht kan, maken samende klassiekers: Padthai, Loempia’s, Dumplings, Misosoep, Nasi, Kip ramen en nog zo veel meer. Maar het blijft Lucky Peach - en dus komen ook Noedels met pesto, Lamnoedelburgers en nog veel andere minder traditionele gerechten aan bod.

Typische Lucky Peach-recepten

Je besteedt de tijd met dit kookboek lachend. Want waar ik de handtekening van Lucky Peach zo miste op de cover en in de vormgeving, vond ik die terug in het geschreven woord. Elk recept is brutaal: niets is ‘gewoon’ padthai, een viskoekje of een lekker stuk vlees, maar alles geeft commentaar op hetzelfde stereotype dat terug te vinden is in de Maneki Neko op de cover. Anekdotes over Meehans dinsdagavonden, Chinese immigranten en het irritante social mediagedrag van sommige van zijn vrienden, maken elk gerecht nét een stukje specialer. De overheerlijke Kipramensoep is een goed voorbeeld. Een bouillon die twee uur moet trekken hoeft dat niet zomaar:

‘We don’t want to make you do anything you’re not comfortable with. But we found that 2 hours is the sweet spot for flavor extraction and reduction. Also, you don’t really do anything during that time except for maybe cook an egg or two—plenty of time to watch an old Eddie Murphy movie or stare endlessly into the antisocial abyss that is your smartphone!’

Maar mijn favoriet tot nu toe is toch zeker de Pad see ew - een door de Chinese keuken beïnvloede variatie op de Thaise Padthai kai. Met exact de juiste hoeveelheden suiker, rijstazijn, oestersaus en soja heb je in mum van tijd de lekkerste gefrituurde noedels met kip en ei op tafel. Meehans suggesties voor als je een grote groep eters over de vloer hebt en je wok te klein is zijn slechts de kers op de taart, want ‘if your friends or family complain that they all want to eat at the same time, yell at them loudly in Thai and tell them that you haven’t dedicated your life to selling this dish on the side of the street just to pile a bunch of noodles up in a wok and let them get gummy and underflavored. Then charge them extra’.

Wat in eerste instantie een stereotype Aziatisch kookboek leek, bleek een schat aan geestige anekdotes en 101 bijdehante gerechten: makkelijk te bereiden, snel te serveren, gevarieerd in smaak en je maakt er gegarandeerd indruk mee. 101 Easy Asian Recipes staat voor mij vandaag op nummer één. En misschien had de Lucky Peach-fan meer verwacht van de binding en de vormgeving; dit boek is wel gewoon makkelijk in te pakken voor de feestdagen.

Kay Brugmans is oprichter van kunstenaarsplatform en tijdschrift Peer en medewerker van het Athenaeum Nieuwscentrum.