Recensie: Een duister mysterie

Wink, Poppy en Midnight sleept je vanaf de eerste bladzijde mee en laat je niet meer gaan tot het slot. Het is een young adult mystery dat drie tieners volgt in een reeks duistere gebeurtenissen. Duister en erg heftig. Een aanrader, geschreven door April Tucholke. 

Midnight is een jongen van ongeveer zeventien jaar. Hij heeft verkering met Poppy, een ontzettend manipulatief meisje. Als Midnight met zijn vader naar de andere kant van het dorp verhuist krijgt hij Wink als buurmeisje. Een leuk meisje, maar Poppy vindt van niet. Ze scheldt haar regelmatig uit en plaagt haar wanneer ze de kans krijgt. Dit wordt erger als Midnight het uitmaakt met Poppy en voor Wink kiest.

Het pesten moet stoppen, en dit is het plan: Midnight en Wink binden Poppy een nacht lang vast aan de piano in een eng, oud, verlaten huis. Na die nacht is Poppy mentaal helemaal kapot, ze loopt weg van huis en sluit zich op in een schuurtje. Het lijkt alsof ze dood is, dat is ook wat Wink iedereen vertelt. Midnight raakt er erg door van slag. Dan komt hij erachter dat Poppy nog leeft. Poppy vertelt dan dat het eigenlijk een nog groter complot was. Dat alles vanaf dat hij verhuisde een groot plan was, zelfs de verkering met Wink en Poppy's plotselinge verdwijning.

Een vlot boek

Tucholke heeft een erg aangename schrijfstijl. Ze maakt haar zinnen niet te lang en niet te kort. Dat zorgt ervoor dat je snel door het boek heen leest en dat het niet te langdradig wordt. Ook heeft Tulcholke de gedachtegang en manier van spreken van tieners erg goed verwoord, waardoor de dialogen heel realistisch aanvoelen.

‘I watched the Hero as he moved boxes into the old Lucy Rish house. I stood there by the apple tree, and I was there a long time before he saw me. I was good at not being seen when I didn’t want to be. I’d learned how to be quiet and invisible from reading “Sneaks and shadows”.’

Verder zijn een aantal personages erg goed uitgewerkt. Poppy begint als de typische pestkop, maar je leert haar beetje bij beetje beter kennen. Ze blijkt een heel lief meisje te zijn dat erg gekwetst is in het verleden. Met Wink heb ik wat moeite omdat ze naar mijn mening erg onrealistisch is. Ik kan me moeilijk in haar verplaatsen en ik begrijp haar gedrag niet. Ze heeft voor mijn gevoel geen diepgang.

Een raadselachtig einde

Ik begreep alleen het eind niet helemaal. Vanaf het moment dat Midnight weet dat het allemaal een groot complot was, wordt het boek een beetje vaag en gebeuren er een paar onbegrijpelijke dingen. Dat Midnight het niet uitmaakt met Wink bijvoorbeeld, ook al heeft zij tegen hem gelogen over Poppy. Maar het eind laat je wel met een goed gevoel achter omdat je dan weet dat alles wel goedkomt met ze.

Sofia Hussain houdt van tekenen en is een wandelende filmencyclopedie. Ze gaat naar school in amsterdam en heeft een obsessie met vissen.