Recensie: De gevangenisroman, anekdotisch en realistisch

Rachel Kushner leidt ons binnen in een vrouwengevangenis, met Romy Hall, haar hoofdpersonage. Ze is veroordeeld tot tweemaal levenslang plus zes jaar omdat ze haar stalker heeft vermoord. Ze was stripper in Club Mars, maar ze zat altijd aan de zelfkant - en nu is ze vastgezet door het systeem, dat aan elkaar hangt van allerlei afspraken, regels, onderlinge verhoudingen. En bewoond wordt door vreemde types. En dan heb je de bewakers, de onderkaste van de beveiligingssector, maar Gordon Hauser voelt zich er wel thuis. Hij smokkelt dingen binnen voor de vrouwen - voor Romy, die wel middelbare school heeft gedaan, bijvoorbeeld boeken. Club Mars (Mars Room, vertaald door Lidwien Biekmann en Maaike Bijnsdorp) is een rare roman, want hij is anekdotisch én spannend - een realistisch zelfkantboek met humor. Een boekverkopersbespreking door Maartje Kroonen - met filmpje.

N.B. Club Mars is een van de Athenaeum Zomerboeken. Lees op Athenaeum.nl ook een fragment. Eerder besprak Emmi Schumacher De vlammenwerpers voor ons.

En dat spannende is gek, want net als in The Flamethrowers begint Kushner gewoon ergens, en eindigt een stuk verderop, en die tweemaal levenslang plus zes kan toch alleen maar verveling en ellende opleveren? Ik zal niet weggeven hoe, maar ze slaagt erin hoop te creëren op een beter einde. Dat hoort natuurlijk bij de gevangenisroman, maar toch overstijgt ze de conventies daarvan.

Maartje Kroonen is rubrieksbeheerder Bellettrie bij Athenaeum Boekhandel.​

Kushner over The Mars Room bij Politics & prose