Recensie: Een camera op statief

Het nieuwe studiejaar staat voor de deur. Dat betekent extra drukte bij ons in de winkel op het Roeterseiland. Wat een verademing was het daarom om deze studieboeken ietwat te ontvluchten door Reservoir 13 te lezen van Jon McGregor! Echt het juiste boek op het juiste moment. Al vanaf de eerste pagina word je het boek ingetrokken. Rebecca, ook wel Becky of Bex, Shaw wordt vermist. Het dorp is in opperste staat van paraatheid en iedereen helpt bij de zoektocht.

N.B. Yvette Slotema schreef deze tekst oorspronkelijk voor Oost-Online.nl.

Van thriller naar dorpsverhaal

Becky is 13 jaar, één meter vijftig en heeft steil donkerblond haar tot op haar schouders. Ze draagt een witte hoodie, een marineblauwe bodywarmer, een zwarte spijkerbroek en gympen. Het signalement wordt verspreid en iedereen is alert. De paniek en vrees voor het ergste wordt niet benoemd, maar is toch op de achtergrond aanwezig. En dit bekruipt ook de lezer. Zo begint de zoektocht naar Becky.

Waar je dan nog denkt dat Reservoir 13 een thriller is, zijn we na het eerste hoofdstuk al een jaar verder en ontvouwt het verhaal zich als een portret van een dorp. De urgentie van de zoektocht is afgenomen, Rebecca is nog niet gevonden en het leven gaat door. Je leest nu niet door uit nieuwsgierigheid naar het mysterie rondom het vermiste meisje, je leest vooral door om de levens van de dorpelingen te blijven volgen. De zwangerschap van Su en Austin Cooper, de excentrieke conciërge Jones en zijn obsessie voor het cv-huisje, Jane Hughes die haar kerkbanken steeds leger ziet worden, meneer Wilson met zijn kapotte heup die zijn hond niet meer kan uitlaten en afhankelijk is van zijn buurvrouw Cathy, en ga zo maar door.

De seizoenen

Het is alsof McGregor aan de rand van het dorp een camera op een statief heeft gezet en de lezer laat mee genieten van de tijd die voorbij glijdt. Elk hoofdstuk omvat een jaar, waarin de tradities braaf keer op keer terugkeren; het vuurwerk met Oud & Nieuw, het versieren van de fontein voor de lente, de cricketderby tegen Cardwell tot aan de jaarlijkse musicalopvoering. Ondertussen zijn de dagelijkse beslommeringen en kleine familiedrama’s om te smullen.

De dagen, weken, maanden en seizoenen passeren daarnaast de revue via de natuur. In bijna elke passage wordt een dier of landschap voor dat als stille getuige opgevoerd. ‘De dassen in het beukenbos vraten zich snel vol om een vetlaag voor de komende winter op te bouwen. Ze schuifelden als een snuffelende, duwende meute door het oude blad en groeven wormen en afgevallen bessen op. Hun vacht werd dikker. De rivier kolkte onder de boogbrug door en stroomde verder naar de molenkreekdam.’ Het zijn natuuromschrijvingen als deze die je meteen een wandelvakantie naar Noord-Engeland wil laten boeken. Alhoewel, er wordt daar wel een meisje vermist…

Yvette Slotema is boekverkoper bij Athenaeum Boekhandel Roeterseiland.