Recensie: Episch. Alomvattend. Ergens na de 45ste eeuw.

Oké, stel je voor: we zitten ergens na de 45ste eeuw en natuurrampen - overstromingen, aardbevingen, vrieskou, noem het maar op - en hebben ervoor gezorgd dat de aarde niet meer bewoonbaar is. Oplossing? Tractiesteden. Steden zijn op rupsbanden gezet en reizen zo over de hele aardebol. Londen, de stad die centraal staat in Philip Reeves Mortal Engines, is wel zeven lagen hoog met St. Paul's Cathedral als kers bovenop een gigantische taart en vaart in hoog tempo richting het Westen. Maar waarom heeft de stad zo'n haast? Een boekverkopersbespreking door Kay Brugmans - met trailer.

Mortal Engines is episch, een ander woord kan ik er niet voor vinden. Soms lees je zo'n boek. Zo'n gigantisch alomvattend boek. Wat zich afspeelt in zo'n wereld. Zo'n gigantisch alomvattende wereld. Denk: Hitchhiker's Guide To The Galaxy, Lord of the Rings, Harry Potter. Ik moest wel wennen aan de lingo, Reeve legt weinig uit over de dystopische wereld waarin het verhaal zich speelt en gaat direct aan de haal met het plot. Dat maakt het lezen spannend en ingewikkeld en daardoor ga je door op zoek naar uitleg.

Tom, onze hoofdpersoon, werkt in het Museum van Londen als historicus in training. Daar stoft hij plastic beelden van Pluto en Mickey (oude goden uit 'het verloren Amerika') uit de 21ste eeuw af en poetst hij servies uit de 43ste eeuw op. Als het verhaal begint is Londen aan de grote trek naar het Westen begonnen en stuit het op een klein dorpje. Een dorpje dat Londen niet zomaar aan zich voorbij laat gaan. De tractiesteden leven in een Darwinistische wereld: het is eten of gegeten worden. De enorme kaken van Londen sluiten zich over het dorpje en de overlevenden komen aan boord. Tom moet vechten voor zijn leven als hij de mysterieuze overlevende Hester Shaw tegenkomt. Ze belanden samen op het aardoppervlak terwijl Londen van ze weg vliegt op hoog tempo. Lukt het ze samen te overleven en hun weg terug te vinden? Weinig veelbelovend citaat:

‘Jij bent geen held, en ik ben niet mooi, en we zullen waarschijnlijk niet lang en gelukkig leven.’

Nu het eerste deel van deze trilogie in vier delen is vertaald door Jacques Meerman in een prachtige uitgave met omslagillustratie van Ian McQue, kan ik niet wachten op de volgende delen. Ook verscheen er recent het Engelstalige Night Flights, een spin-off over een van de karakters uit Mortal Engines, Anna Fang - geïllustreerd door McQue. Dit, plus de drie andere spin-offs van Reeve én het feit dat Mortal Engines verfilmd gaat worden door de makers van de Lord of the Rings-trilogie en The Hobbit (verschijning: december 2018) maakt de wereld van Mortal Engines dé place-to-be deze Boekenweek voor Jongeren.

Kay Brugmans is promotiemedewerker van Athenaeum Boekhandel.