Recensie: Vosje en de vogels en het jongetje

Vosje is zo'n zeldzaam boek dat prijzen gaat winnen én de moeite waard is voor kinderen. Marije Tolman ontwikkelde voor dit boek een gemengde techniek - ik moest het even opzoeken - van fotografie, risoprint en pentekening, waar het fluoriserend oranje van het vosje echt uitspringt. En waarbij het al genoeg is voor een driejarige dat het volstaat met dieren. Het verhaal van Edward van de Vendel komt daar heel harmonieus bij: 'Vosje holt achter twee vlinders aan, want ze zijn paars.' Hij valt. Hij droomt. En er is een jongetje, met dezelfde kleur haar als Vosje. Een wonderschoon boek.

Zo begint het: grote foto's van duingebieden van Den Haag, Wassenaar, Katwijk, Langevelderslag, Texel, Vlieland en Terschelling, en dan Tolmans getekende dieren erop, steeds meer dieren. Mijn driejarige zoon kijkt: welke vogels zijn het. En dan komt die tekst, dat versterkt het beeld, en al begrijpt mijn zoon de grap van het 'want ze zijn paars' nog niet, we zitten in het verhaal.

Dan springt hij, en dan komt hij in een droom, een schattig verhaal van een opgroeiend vosje, nu zonder de foto's, alles getekend. De tekst staat op gelijke hoogte met de tekeningen: geestig, schattig. Niet alles begrijpt een kind van drie, een van vier al vast wel, maar ook voor een volwassene is het de moeite waard.

En dan is er dus dat jongetje, die op dezelfde locaties rondfietst en -danst, die in de droom van Vosje opduikt, en die Vosje vindt, onderaan het duin, als dood. Er is een prachtige processie van het jongetje met Vosje en alle dieren erachteraan, en er is opluchting.

Ik zei het al: wonderschoon. En niet alleen dat, het is niet alleen prijswinnend mooi, maar een kind kan er dus ook wat mee. Het is een boek zonder moraal, dat is een pluspunt voor mij, en het is licht en zwaar, geestig en poëtisch.

Daniel van Geem is boekverkoper bij Athenaeum Boekhandel & Nieuwscentrum.