Recensie: De liefdesappjes van Abelard en Lily

‘Ik ben Abélard, een Franse filosoof uit de middeleeuwen en een tijdreiziger. ik ben naar de toekomst gekomen om liefde en schoonheid te zoeken, maar vind alleen de troosteloze woestenij van de middelbare school. Mijn moiete is vergeefs!’ Dat schrijft Lily, de hoofdpersoon van Laura Creedles perfecte YA-debuutroman De liefdesbrieven van Abelard en Lily. Ze is dyslectisch. Aan spellingsfouten herken je haar. Behalve dat Lily dyslectisch is, heeft ze ook nog eens ADHD. Door haar ADHD is ze impulsief, wil ze alles voelen en vernielt ze bijna alles wat in haar handen terecht komt.

Als Lily door een onhandige actie weer eens moet nablijven, krijgt ze de dromerige (en briljante, en sexy) Abelard Mitchell in het vizier. Ze voelt zich meteen erg tot hem aangetrokken. Er is alleen één klein probleempje: hij heeft Asperger. Abelard wordt niet graag aangeraakt, hij denkt goed na voordat hij iets doet en hij is goed in dingen repareren. Kortom, Abelard is precies het tegenovergestelde van Lily. Ze hebben maar één aanknopingspunt: ze kennen allebei het boek De Brieven van Abélard en Héloïse, een van Lily’s lievelingsverhalen over een verboden liefde in het middeleeuwse Parijs. Dat kan toch geen toeval zijn?

Aandachtsstoornis

Hoewel De liefdesbrieven van Abelard en Lily het eerste boek is van de Amerikaanse schrijfster Laura Creedle, laat ze wel meteen al haar kunnen zien. Op een geraffineerde wijze toont ze de lezer, hoe het is om met een aandachtsstoornis als ADHD te leven. Dit komt waarschijnlijk ook doordat Creedle zelf als geen ander weet hoe het is om ADHD en dyslexie te hebben,aangezien zij beide aandoeningen heeft. Creedle laat in haar boek ook zien, dat Lily met veel mensen te maken heeft, die geen begrip hebben voor haar probleem en het gewoonweg niet begrijpen. Maar met De liefdesbrieven van Abelard en Lily zorgt creedle ervoor dat de geluksvogels zonder ADHD en dyslexie, mensen zoals Lily beter kunnen begrijpen. Behalve dat veel mensen Lily niet begrijpen, begrijpt ook zij veel mensen niet door haar aandoening:

‘“Hej ift nooj?”
Ik draaide me om. De kale man stak zijn hoofd uit het raampje van de auto. Hij was me‚gevolgd vanaf de 7-Eleven.
“Uh knut ieta open,” zei hij. “Dus kottog lang iet.”
Ik knipperde. Ik kon hem niet verstaan.’

Een man wil Lily in zijn auto lokken. Normale mensen zouden in zo’n situatie wegrennen, de politie bellen of de man compleet negeren. Maar doordat Lily hem niet kan verstaan, blijft zij staan en reageert op de man.

Voor mensen met dezelfde problemen als Lily is dat heel herkenbaar. En voor mensen die hett niet hebben, is het goed om er eens bij stil te staan hoe het is om zoiets te hebben, want wie kent er nou niet iemand die ADHD of dyslexie heeft?

Young Adult

De liefdesbrieven van Abelard en Lily is een perfect Young-Adultboek. Want het gaat dus ook veel over de moeilijke liefde die Abelard en Lily voor elkaar koesteren. Het ontdekken van de liefde, wat het is en hoe het voelt, is voor sommige teenagers zelfs het enige waar ze mee bezig zijn.

Het boek is ook op andere vlakken herkenbaar: die ene leraar die geboren lijkt te zijn om jou het leven zuur te maken, het irritante zusje, een gebroken familie zonder vader en de vele kleine conflicten die bijna elke vriendschap wel kent.

Kortom, De liefdesbrieven van Abelard en Lily is een aanrader voor elke tiener die houdt van een beetje liefde, een beetje High school en een beetje drama. Voor elke tiener die bereid is zich door Laura Creedle mee te laten sleuren in Lily’s chaotische hoofd. Voor iedereen die wil weten of de liefde tussen twee zo verschillende persoonlijkheden, tussen Abelard en Lily, zal werken.

Bine Keller houdt erg van sporten en muziek, vooral Michael Jackson vindt zij erg leuk. Zij gaat altijd graag naar school, vooral omdat ze dan haar vriendinnen ziet. Ook schrijft en leest ze vaak met veel plezier.