Recensie: Frankie moet geen mysteries

'Er staat een Chinees voor de cafetaria,' opent Jan van Mersbergen in De onverwachte rijkdom van Altena. Daarmee is de toon gezet. Aan de hand van Marlies wordt de lezer door een legpuzzel van verhalen en mysteries geleid. Ze vertelt hoe haar man Frank en zoon Willem thuis in Altena, door de straat rijden, als 'die Chinees' ineens opduikt. Hij komt met het bericht dat Rochat overleden is: de man die om onbekende redenen een hek om het meer liet plaatsen en daarmee de jeugd van Altena een favoriete hangplaats afnam.

N.B. De onverwachte rijkdom van Altena is een van de zomerboeken van Athenaeum Haarlem. Lees bij ons ook een fragment uit de roman.

Marlies ('maar ze noemen me mijn hele leven al Mar') komt erachter dat het geen Chinees, maar een Japanner betreft, als Eveline, de dochter van Rochat, dat vertelt op de begrafenis van haar vader. Rochat heeft lang geleden Japan bezocht, maar niemand lijkt precies te weten wat zijn relatie tot 'de Japanner' is, die Van Mersbergen de naam Murakami gaf. Naast de naam, heeft hij hem ook enkele dichterlijke kwaliteiten van zijn schrijvende naamgenoot meegegeven. 'A lake is like a heart. You never know what's at the bottom,' laat hij hem bijvoorbeeld zeggen. En het meer is waar Murukami naar op zoek is. Hoewel Frank niet kan wachten om 'de Japanner' na de begrafenis op een treinstation te droppen, raakt fervent puzzelaarster Marlies steeds meer geïntrigeerd.

'Ik hoor iets anders dan Frank. Ik hoor een mysterie, zoals bij zijn naamgenoot in zijn boeken. […] Frankie gaat harder rijden. Die moet geen mysteries. Naar de trein met die man en houdoe, bedankt.'

Langzaam maar zeker verandert de sfeer. Het lijkt alsof Marlies gezellig tegen je aan kletst, maar al lezende dringt het tot je door dat er een minder gezellige onderlaag is. Die van onderlinge verhoudingen in de gemeente Altena. Van Mersbergen werkt subtiel naar een verrassend einde toe.

Jessica Kroskinski is winkelchef van Athenaeum Boekhandel Haarlem.