Recensie: Een wondermooi liefdesverhaal

Ik heb toch weer een wondermooi boek gelezen: Het bamboemeisje van Mattias De Leeuw en Edward van de Vendel. Van de Vendel vormde de tiende-eeuwse Japanse vertelling om tot een sprookjesachtig, ontroerend verhaal, dat toch het eendimensionale van oude verhalen overstijgt. Van de Vendels perspectiefkeuze, van een meisje dat vanaf de maan toekijkt, geeft het verhaal bovendien diepte en relativering. De Leeuws illustraties dan, die ademen klassieke kalligrafie en zijn tegelijk treffend. En ja, het is een liefdesverhaal - iets voor Valentijnsdag? -, maar het is ook een verhaal voor (oude) ouders en (toverachtige) kinderen, en het is simpelweg een knap boek voor iedereen vanaf tien jaar.

Al begint het spannend te worden bij achttien:

‘Maar op haar achttiende was Jie zo'n mooie jonge vrouw geworden, dat de mannen in het dorp — alle mannen — aan háár dachten wanneer ze aan een meisje dachten. Die koningsblauwe jurk, o, die was prachtig, maar dat edele gezicht, die eerlijke blik, het oplichten dat dit meisje deed — dat alles stal de aandacht van haar kleding. Alle mannen liepen voortaan rond met open mond, want als zij voorbijkwam kregen ze hem niet meer dicht.’

Treffend universeel over verliefdheid, en geestig, en De Leeuws illustratie maakt haar vooral lief. En dan komen de minnaars, die dit hemelse meisje bij haar stokoude ouders weg willen halen. Maar dat mag niet! Voor Valentijnsdag, verjaardag, moeder- en vaderdag, voor elke dag.

Jasmijn Verhees is boekverkoper bij Athenaeum Boekhandel Van Rossum.