Recensie: Wat te lezen tijdens of na ijsvrij?

Je bent drie dagen aaneengesloten vrij, er is veel sneeuw aangekondigd dus is het belangrijk een mooi stapeltje boeken mee te nemen. Ik had al één belangrijk boek in huis: Jenni Fagans Luckenbooth. Daar was ik al in begonnen omdat het een verhaal is dat je niet achter elkaar door kunt lezen. En Jannie Regnerus’ De ent. En Guy Barters Tuinmysteries. Boeken die je de stad uittrekken.

Tijdreizen

Ik heb telkens maar één hoofdstuk gelezen uit Luckenbooth, telkens één hoofdstuk gewijd aan een bewoner en jaar van het huis aan Luckenbooth number 10. Dan moest ik het even wegleggen om van dat verhaal bij te komen want het zijn geen happy stories… Maar wel geweldige. Zoals The Guardian schreef: ‘Fagan’s booth of stories – her Cornell box of frenzies, tragedies and delights – offers the present moment in the endless war between love and capital. It’s brilliant.’

In 1963 verblijft William Burroughs bij een geliefde op de zesde verdieping:

‘Because I’m a time-bending machine — time travel is literally at my fingertips. I exist here in this room with you right now, but I also exist in other rooms right now — with other people, at different times. People who I have never met, who I will never meet — those people are reading my words right now. In their own personal way they make those words come to life, but they have travelled from me right here to them right there.’

Landschapsschuilen

Op het stapeltje ligt ook Jannie Regnerus (er is iets met de voornamen zie ik nu), De Ent. Een heruitgave van de novelle uit 2010 maar nu bij Van Oorschot.

Naar buiten kijkend dacht ik hoe koud het daar onder de Waddenzeedijk moest zijn dit weekend, op die rechte dijken en in de kale polders waar de wind vrij spel heeft en alles zichtbaar is vanwege de weidsheid van het landschap. De hoofdpersoon Rixt probeert zich te verstoppen voor haar ouders om gewoon wat voor zichzelf te hebben maar in dat landschap is het bijna niet mogelijk. Iedereen ziet en hoort alles van elkaar maar het lijkt wel alsof de privacy toch wordt gewaarborgd door de moeite die de mensen daar lijken te hebben om met elkaar te communiceren. Mooie zinnen,  het boek haalt je even weg uit de stad.

‘De kluiten ruiken naar zonnewarmte. Rixt pakt ze een voor een en knijpt net zolang tot ze als zand tussen haar vingers door glijden. Ze zit met gekruiste benen op het land, naast haar ligt de polsstok die haar hier, midden in de landerijen heeft gebracht. Met tegenlicht lijken de huisjes aan de horizon bordkartonnen decorstukken, plat en aan de achterkant gestut. Moeders stem reikt minstens tot hier, ze moet verder, buiten gehoorsafstand zien te raken. Maar uit zicht is ze nooit. Met zijn verrekijker kan vader al haar bewegingen volgen. Hij kan met zijn ogen tot in haar verwaaide haren komen en nog dichterbij.’

Moestuinieren

En omdat de moestuin toch trekt: Guy Barter, Tuinmysteries. Zo werkt het in jouw tuin. Uitgegeven door het KNNV, vertaald uit het Engels door Frank van der Knoop.

Vragen die terwijl je naar je tuin kijkt bij je op zouden komen worden beantwoord:

• Waarom zijn sommige planten bestand tegen vorst en andere niet?
  Het blijkt voor alle planten beter te zijn als de kou geleidelijk komt, dan kunnen ze zich voorbereiden. En er is iets in hun sapstromen dat gaat lijken op anti-vries, hoe ongelofelijk.
• Hoe werken wormen?
  Ze eten organisch materiaal, dat verteren ze en aan de andere kant komt het als vruchtbare grond eruit, ongelofelijk!
• Waarom smaken sommige groenten beter als de vorst eroverheen gegaan is?
  Groenten slaan hun energievoorraad voor de winter vaak op in de vorm van zetmeel. Bij vorst wordt dit deels omgezet in suikers. Dat maakt de groente lekkerder.

En al zijn de sneeuw en het ijs gesmolten, boerenkool oogsten en eten kan nog. En dit is een mooi stapeltje voor drie dagen vrij.

Elly Ooms is boekverkoper bij Athenaeum Boekhandels.