In De introductie van het plot, mijn Dichtbundel van de Maand maart neemt Frank Keizer de lezer mee op een wandeling over verschroeide aarde.
Eerst wordt er een geschiedenis uitgeschreven. Zo dicht Keizer, aan het begin van de bundel:
‘het prototype de aardappel:voedselbron en verwekkervan ziekten(de mensen wisten toen zij de bomen omhaktenom aan land te komen om te bebouwenook niet dat ze iets in gang zettendat ze weer van hun land zou verdrijven)alle begin is politieke ecologiein mesopotamië’
Het verval is hier dus al in gang gezet. We lopen verder langs het oneindige meten en vastleggen, plannen en plotten, begrenzen en bezetten van grondgebied.
Door de bundel heen zit een dialoog met een soort superego in cursief. Die maakt kritische kanttekeningen, zoals in deze strofen uit het gedicht ‘introductie van de oplossing’:
‘er zijn mensen die graag een resultaat willen meenemendaarvoor is alles te onvoorspelbaarmaar dat is het nu juist, iedereen is de onzekerheid moedus probeer het toch maarhier ontbreekt de kalenderwaar je misschien op had gehoopt: wanneer je moet zaaienen wanneer oogsten’
Het is een grimmige exercitie en deze bundel draagt geen simpele oplossingen aan. De introductie van het plot lijkt juist te stellen dat die er niet zijn, en als die er al zijn, dat die niet eenduidig maar meerstemmig zijn. Dat wordt nog sterker aangezet door de vele referenties in deze bundel, bijvoorbeeld aan Octavia Butler en Sonja Prins. Wat dat betreft is het experiment tot collectief denken, zoals dat op de achterflap staat geformuleerd, zeer goed geslaagd.
Romy Day Winkel is boekverkoper bij Athenaeum Boekhandel Spui en verantwoordelijk voor de poëzie.