Recensie: Beauties van de jaren zeventig

‘Fashion, Swimwear and Jetset Hedonism.’ Dat, zo kondigt de cover aan, is de inhoud van Mirage. Een jaren negentig-Ibiza-gevoel is bij het horen van deze ondertitel misschien lastig te onderdrukken. En dan probeert het blad de aandacht ook nog eens te trekken met een glimmend goud gedrukte titel en, net als veel hedendaagse tijdschriften, een reusachtig formaat en veel ontblote meisjestorso’s. Toch mag de lezer die het kilo’s wegende blad naar de bank sleept meer verwachten. Door kelli van der waals voor hard//hoofd en Athenaeum.

Jaren zeventig

Dat is grotendeels te danken aan het jaren zeventig-thema, dat als een rode draad door stijl en onderwerp loopt, in een lettertype dat in desbetreffend decennium niet had misstaan. Al voordat de bladeraar de inhoudsopgave bereikt, wordt hij ondergedompeld in seventies-interieurs, -technologie, -voertuigen en een filmstill uit 1971 van 65 naakte vrouwen op racefietsen.

Het echte kijkplezier begint op bladzijde 48, met een vijftien pagina’s tellend beelddocument over de Formule 1, overgenomen uit een boek van fotograaf Jesse Alexander. De foto’s maakte Alexander met een Leica-camera en ze hebben, zo stelt ook de begeleidende tekst, een serene kwaliteit vergeleken bij de flitsende plaatjes waarin de racewagens tegenwoordig worden vastgelegd. Op de rauwe, korrelige foto’s met sterke primaire kleuren zijn zwiepende vrouwenharen onder hippe hoeden vastgelegd, blauwe coureursogen omcirkeld door een afgebladderde racehelm en donkere vlekken waar wagens langs het neo-barokke casino van Monte Carlo racen. Romantische nostalgie ligt op de loer, vooral bij het lezen van anecdotes over de racers van toen. Zo zou F1-held James Hunt destijds shirtloos door de straten van Marbella hebben geslenterd, lurkend aan een Cuba Libra.

Iconische onderwerpen

Mirage legt een voorkeur voor iconische onderwerpen aan de dag. Zoals het Italiaanse eiland Capri, dat haar ansichtkaart-status ontleent aan zowel haar prachtige zeekliffen als haar status als haven voor de aristocraten, beroemdheden en andere rijken. Of de reeks ‘Beauties of the 70’s’, waartoe onder meer Brigitte Bardot, Jane Birkin en Raquel Welch behoren. Zij vormen volgens Mirage ‘a special breed of effortlessly powerful and ultimately glamorous woman.’ Een soort dat een hele generatie ontwerpers, kunstenaars en muzikanten heeft geïnspireerd en ‘een nieuwe stroming in seksuele energie’ representeerden.

Elders in het blad worden meer persoonlijkheden en beauties geportretteerd die hun stempel op deze jaren hebben gedrukt, zoals een jeugdige Brooke Shields, ‘Baby Brooke’, die in de jaren zeventig met haar veertien jaar het jongste model ooit was dat de cover van Vogue sierde; Dennis Hopper, die in Easy Rider ‘the proud exponent of a rootless, fearless freedom’ belichaamde; of Björn ‘Ice’ Borg, de tennislegende die overnight de status van tieneridol verwierf en op zijn 27ste resoluut met pensioen ging.

Een frisse ochtendwandeling

Achterin weet het dikke blad de lezer te verrassen met een aantal artikelen over onverwachte onderwerpen. Niet iedereen zal hebben gehoord van Looking Good – A Guide for Men, een boek van Charles Hix met schoonheidstips voor mannen, grootmoedersstijl. Zo raadt Hix mannen een frisse ochtendwandeling aan, zodat hun kapsel een ‘circulation boost’ krijgt. Boeiend is ook het verhaal over de onderwater-bouwwerken van oceanograaf Jacques Cousteau, die daarmee menselijke kolonies onder de zeespiegel wilde stichten. De drie zogeheten Conshelfs die nu nog bestaan, worden enkel bewoond door vissen en zeewier.

Mirage licht een tipje van de sluier op over wat de jaren zeventig aan opvallends, moois en boeiends hebben voortgebracht en herinnert aan de aangename esthetiek van toen (waarvoor de liefde de laatste tijd reeds is opgewaaid, zie de populariteit van Instagram en de films van Wes Anderson). Tussen de foto’s van overwegend naakte meisjes door, blijkt het blad meer aardigs te bieden dan de ondertitel doet vermoeden.

Kelli van der Waals is mediawetenschapper en freelance journalist.