Recensie: Koningin in het Dolfinarium

De dag na de kroning van Willem-Alexander presenteerde de Vogue Nederland haar eerste special edition, Máxima, The Birth of a Queen. Het ene vernederlandste importproduct eert het andere. ‘Daar staat ze, onze nieuwe koningin die, zoals de nieuwe koning zegt, ons land heeft omarmd,’ luidt een kop op pagina 112. Zij omarmt ons, Vogue omarmt haar. Vanaf dag één had Máxima het hart van hoofdredacteur Karin Swerink veroverd. Dat is verbazingwekkend noch onhandig, want koninklijk en haute couture gaan goed samen: ze komt beter tot haar recht op de cover van de Vogue dan die van de Story. Door kelli van der waals.

N.B. Door een technisch ongemak is deze special edition (à € 9,95) pas donderdag 8 mei in de webwinkel beschikbaar. Al reserveren? Neem contact met ons op.

Modern sprookje

De special is een rijk geïllustreerd scrapbook van Máxima’s leven. Met weetjes over haar jeugd; tips en info over Buenos Aires en New York, waar ze eerder woonde; de ontwerpers die haar aankleedden; en de jurken die ze droeg. Zes topontwerpers tekenden hun gedroomde outfit voor de nieuwe vorstin. En er staat te lezen hoe het burgermeisje een koningin werd. Dat wordt hier en daar sterk geromantiseerd: zo zou Máxima op haar dure tweetalige school hebben willen verbergen dat ze niet dagelijks lunch kon kopen, door picknicks op het gras te organiseren. Een beetje ongeloofwaardig als je in de volgende zinnen leest dat ze in de zomer polo speelde en haar familie een aantal paarden bij haar buitenhuis had.

Hoe dan ook, Máxima’s leven leest als een modern sprookje. Een gelukkige jeugd in tangodansend Argentinië. Sex and, of in ieder geval the City toen ze bij verschillende banken werkte in New York. En nog voordat ze de leeftijd bereikte waarop ze waarschijnlijk liever niet meer single had willen zijn, werd er een echte prins verliefd op haar. Vogue vertelt je wat er gebeurde toen de telefoon in Rio de Janeiro rinkelde (Máxima werd ontdekt door de pers) en toen een deurbel in de Beemster ging (de bandoneonist die de prinses deed huilen op haar bruiloft werd geboekt). Alles gepaard met veel ooggeknipper en een hoop tranen.

Royaal maar toch normaal

Maar ook nadat Willem-Alexander met schaatsen aan op een knie was gegaan, bleef Máxima heel gewoon – dit is wel Nederland. Zo staat te lezen hoe ze eens zomaar naar het Dolfinarium was gegaan, waar Amalia met gewone burgermeisjes in de wc met het maandverbandapparaat speelde. En Máxima maakte er nog grapjes over ook. Dat ‘royaal maar toch normaal’-gevoel zit ook in een mooie selectie beelden van Mario Testino, de fotograaf die ooit prinses Diana haar juwelen af liet doen voor een foto.

Richting het einde van de special edition wordt het sentiment iets te gortig. ‘Tijdens de balkonscène knippert Beatrix haar tranen weg. Máxima straalt zoals alleen zij stralen kan,’ staat onder bovengenoemde kop op pagina 112. En een bladzijde eerder: ‘Mijn God, wat is ze mooi, wat is ze majesteus in haar koningsblauwe jurk en mantel van Jan Taminiau.’ Maar overgevoeligheid daargelaten, Máxima mag een icoon genoemd worden. Dat de Vogue een special edition aan haar wijdt, is het bewijs.

Kelli van der Waals is mediawetenschapper en freelance journalist.