Recensie: Plaatjes plakken: Uppercase #18

De titel van Uppercase (letterlijk: bovenkast, hoofdletter) roept visioenen op van statige typografie en strak ontwerp. De werkelijkheid ligt iets anders: de Uppercase-ervaring houdt het midden tussen dat veronderstelde ontwerpblad en de knutselsfeer van het Nederlandse Flow, of de zoete wereld van het Australische Frankie. Het labeltje linksonder – ‘Cut it out!’ – verklapt de voorliefde van Uppercase voor knippen en plakken; het woord ‘scrapbook’ valt behoorlijk vaak op de 115 bladzijden. Uppercase is een feest voor liefhebbers van vrolijk en kleurrijk grafisch ontwerp, illustratie en crafting. Door kelli van der waals.

Negen tips

Uppercase presenteert een reeks personen van over de wereld die precies in die niche zitten – een global community die een indie magazine uitstekend bedienen kan. Ontwerper-kunstenaar Rex Ray, bijvoorbeeld, die heeft ontworpen voor grote bedrijven als Apple en artiesten als David Bowie. Zijn ‘pad naar succes’ wordt verhaald aan de hand van negen tips voor de jonge ontwerper, waaronder ‘Start where you can’ (tip 3); ‘Be persistant, and play it cool when opportunities knock’ (tip 5); ‘Be determined, stay focussed and have patience’ (tip 9). Dat is hoe Rex naar eigen zeggen al twintig jaar niet ‘als een echt mens een echte baan’ heeft hoeven zoeken. ‘And that’s sort of how I measure my succes.’ Nu jij.

Nederlandse ontwerpers

Ook een aantal Nederlandse ontwerpers heeft haar weg gevonden naar de pagina’s van Uppercase. De Eindhovense Ingrid van den Brand werkt met gearrangeerde borduurwerkjes en objecten. De foto’s van haar werk tonen kleine installaties van allerhande spulletjes. Net als bij de meeste mensen in dit nummer gaat Uppercase op zoek naar de wortels van haar artistieke praktijk. In het geval van Van den Brand zijn dat haar creatieve ouders. Toen ze na hun dood haar ouderlijk huis opruimde ontdekte ze de waarde van kleine dingen, aldus Van den Brand.

Illustrator Mirthe Blussé is geportretteerd in haar studio op de derde verdieping van het Volkskrantgebouw in Amsterdam, waar ze vertelt over het Nederlandse illustratorsvak. De trefwoorden klinken bekend: open-minded, Dick Bruna, op de fiets naar het werk.

Collages

Blussé mag dan heel Nederlands zijn, als collage artist past ze perfect in dit Canadese blad. Want het merendeel van de bladzijden oogt als een collage, of dat nu komt door hoe de plaatjes op de pagina zijn geschikt, of door de stijl van de uitgelichte artiesten. Zie bijvoorbeeld de uit verschillende meubelstukken bestaande meubels van Thomas Wold. Ook is er een verhaal gewijd aan het Portugees oorlogsschip, een kwal die eigenlijk bestaat uit verschillende poliepen, met de ondertitel ‘Collage of Life’. Voor ‘The Handsome Ransom Project’ vroeg het blad haar lezers losgeldbrieven met mooie spreuken in elkaar te knippen en plakken. De studio van Martin O’Neill – ook al een collage artist – is met al zijn laatjes, plaatjes en verzamelingen een collage op zich. En het ‘patchwork’ waar Piet Hein Eek om bekend staat… Nou, ja. Uppercase houdt van collages, zoveel is duidelijk.

Het beste kan je Uppercase dan ook beginnen op bladzijde 28, waar een citaat van E.W. Gurley, schrijver van een handboek over plakboeken, al die knip-en-plak-gekte in één zin verantwoordt:

'We are all Scrap-books, and happy is he who has his Pages systematized, whose clippings have been culled from sources of truth and purity and who has them firmly Pasted into his Book.'

We zijn allemaal knipselmappen, en je kan maar beter zorgvuldig je plaatjes plakken.

Kelli van der Waals is mediawetenschapper en freelance journalist.