Recensie: Van je familie moet je het hebben

Je hebt twee soorten familie. Een die je niet uitkiest, maar vanwege gedeeld bloed en genen blijft treffen op verjaar- en feestdagen, en een waar je wél bewust voor kiest. Een groep mensen waarmee je net zo goed tradities en herinneringen deelt. Waarmee je je losweekt van je niet-gekozen familie, je idealen aan afmeet en je identiteit mee vormgeeft. De eerste echte editie van PIG Quarterly onderzoekt beide soorten, maar vooral de gekozen variant als was het de bron van het leven, ‘the personal Big Bang of every individual’. Door sara spoelstra.

PIG (People In Groove) werd in 2000 opgericht door de broers Daniel en Simon Beckerman. Tien jaar lang vormde het blad de oren en ogen van de Italiaanse hipsteralia met maandelijkse uitgaven boordevol mode, muziek, film, fotografie, kunst en design. Onder auspiciën van de jonge hoofdredacteur Valentina Barzaghi is dit periodiek nu omgezet in een kwartaaluitgave genaamd PIG Quarterly. Aan de inhoud lijkt niet zoveel veranderd, aan de vorm des te meer. Met maar liefst 3 cm banddikte is de nieuwe PIG meer boek dan tijdschrift en het Italiaans, wat de voertaal van het magazine was, is vervangen door Engels. Een grote stap voorwaarts op de weg naar een internationaal lezerspubliek.

De eerste kwartaaleditie draagt nog wel een ontegenzeggelijk Italiaans thema: The Famiglia. Het woord is express in het Italiaans gelaten vanwege de connotatie: ‘Because it is evocative of both the inherent blood bond as well as the idea of the clan.’ Het ligt er dik bovenop. Elk artikel draagt een mother, brother of zelfs een hele sisterhood in zich. Kunstenaars als Marina Rosso en Matt Prins delen persoonlijke verhalen met de lezer over de hechte en soms ongrijpbare band met hun familieleden: ‘We never hugged each other.’ Mooie maar ook kwetsbare familiekiekjes van Sasha Maric, Linus Bil en Ola Rindal leggen het intieme familieleven van alledag bloot.

Brothers from other mothers

De gekozen familie krijgt vorm in een groot artikel waarin de iconografie van verschillende filmgangs nauwkeurig wordt geanalyseerd. ‘It doesn’t matter if you look like Snoop Dogg (even if it is preferable) or a Mondadori Technology sales clerk, what counts is that you wear as many clothing items of the same color as possible.’ Nog een mooi voorbeeld in dit genre is het wonderbaarlijke verhaal van Sister Corita, de non die in de jaren vijftig en zestig zoveel kunststudenten wist te inspireren en radicaal anders liet denken over kunst. ‘We all imitated her style, became little Coritas as best we could. And this is simply because she was a dramatically interesting person.’

Uit elk artikel spreekt min of meer hetzelfde: dat we elkaar nodig hebben, dat we ons optrekken aan andere mensen. En zelfs al ben je je er niet van bewust, dan nog hoor je bij een bepaalde groep. De social teams van het Nederlandse fotografen duo Ari Versluis en Ellie Uytenbroek ‘bewijzen’ dit. Met hun langlopende sociologisch fotografieproject Exactitudes scharen zij de meest authentieke persoonlijkheden met gemak in een dozijn identiekelingen. Versluis: ‘When I show them the photos, they’re like, “Wow, you found a bunch of people who look like me!”’

Cultuurpatronen

PIG houdt van onderzoek. Na elk groot verhaal volgt een ‘Appendix’ met daarin suggesties voor verder lees-, luister of kijkgenot. Artikelen zijn geschreven vanuit een doordacht concept, met verrassende invalshoeken en dubbele lagen. Zoals het verzoek aan een viertal internationale architecten om hun eigen huis te fotograferen. Ondanks dat de foto’s allemaal op een ander continent zijn genomen, komen de grote lijnen overeen. Zo komt de kale betonnen trap in elk gefotografeerd architectenhuis weer terug. Voor wie er oog voor heeft zijn er meer cultuurpatronen te ontwaren in PIG. Wat hebben John Lee Hooker en de Tuaregmuziekgroep Tinariwen met elkaar te maken? En waarnaar verwijst het slangenamulet uit The Neverending Story op de bloedrode kafttekening?

Trouwe PIG-lezers zijn misschien minder blij met de herdoop – al gaat PIG Magazine online wel verder – zij moeten immers hun maandelijkse lifestyle onderhoud missen. Maar ik denk dat ik voor de hele niet-Italiaanstalige wereld spreek als ik zeg dat het besluit van PIG om het veilige Italiaanse nest te verlaten, best iets is om enthousiast van te worden. De bekoring van de Athenaeumfamilie is in ieder geval in the pocket.

Sara Spoelstra (1983) is freelance journalist en cultuurwetenschapper.