Terug

Recensies

De immense moederliefde die niet uit te zetten is

Émilie is achttien. Achttien en zwanger. Ze ligt op de kraamafdeling van een ziekenhuis. Ze vloekt en tiert en wil dat de hele bevalling zo snel mogelijk voorbij is, zodat ze het kind aan het adoptiebureau kan geven, die er een gezin voor gaat zoeken. Met het geld dat ze daarvoor krijgt kan z…

Een adembenemende reis door het leven

Ontbindende lijken liggen midden op straat en vallen ten prooi aan dieren. Een straathond kromt zijn lichaam en kotst een hand van een mens uit, of wat daarvan over is. Het zijn die beelden die in We gaan als het donker wordt van Sherko Fatah kunnen leiden tot leesapneu; die veel te zeldzame aandoen…

November, altijd

‘Het regent en het is november: / Weer keert het najaar en belaagt / Het hart, dat droef, maar steeds gewender, / Zijn heimelijke pijnen draagt.’ Dat is Bloem, maar het slaat evengoed op Per Petterson. Altijd spelen zijn romans zich af in die maand, er gloort nergens iets.

Als je Petter…

Binnenstebuiten gekeerd

John Wray werd door het Britse tijdschrift Granta als een van de twintig beste jonge schrijvers verkozen. Lowboy is zijn derde roman, en wie daaraan begint, heeft het gevoel op een rijdende trein te stappen. Letterlijk — de roman opent op 11 november tijdens een vlucht in het metronetwerk van …

Een tegenstem klinkt op

Het zaad van de toekomstige maatschappij die Juli Zeh ons schetst in Corpus delicti is al gezaaid in de onze, de gevaren zijn een volgende stap op een glijdende schaal. Er is iets beangstigends urgents en actueels aan Mia Holls proclamatie: ‘Ik zeg mijn vertrouwen op in de idioot die het bord…

Een zinnelijk schaakspel

In de Duitse pers werd het de mooiste liefdesgeschiedenis van het jaar genoemd, in Japan kreeg het de Tanizakiprijs. Die beloning voor waar meesterschap kreeg Hiromi Kawakami’s De tas van de leraar volkomen terecht, sterker, ik zou willen pleiten voor een prijs voor het beste boek in vertaling…

pro-mbooks1 : athenaeum