Terug

Recensies

Kanarie der kanaries

Toen John Maynard Keynes de kritiek kreeg dat hij wel vaak van mening veranderde, antwoordde hij: ‘When the facts change, I change my mind. What do you do sir?’ Typisch Keynes. Behalve dat hij het nooit heeft gezegd. Althans, dat suggereren de huidige feiten. Bij weinigen waren die in zu…

Vliegende auto’s en de poëzie van bronvermelding

Niemand heeft het over bureaucratie. We worden geteisterd door een oerwoud aan regels, vanuit zowel de overheid als het bedrijfsleven, maar niemand lijkt zich hier druk over te maken. Althans dat beweert de antropoloog David Graeber in zijn nieuwe boek The Utopia of Rules: On Technology, Stupidity, …

Voyeurs in een uit de hand gelopen kapitalistisch experiment

Tijdens de Winterspelen van 2014 dronk onze kersverse koning Willem-Alexander nog een biertje met de Russische president. Inmiddels lijkt het erop dat Poetin zich moet verantwoorden voor 193 Nederlandse burgerslachtoffers, trainen we onze soldaten voor anti-Russische flitsmachten, en joegen we naar …

Het morele debat over de oorlog, preciezer

Boeken zijn net computerspellen. Sommige speel je uit en leg je weg, van andere krijg je geen genoeg. De monsters en doolhoven blijven hetzelfde, maar het spel geeft steeds iets nieuws prijs: een nieuw karakter, een nieuw wapen, een nieuwe wereld. Walzers Just and Unjust Wars is zo’n boek…

Het lot van de democratie

In 'De Loterij van Babylonië' beschrijft dichter Jorge Luis Borges een stad waarin elke inwoner elke maand per loting een nieuwe plek in de maatschappij krijgt toegewezen. Proconsul wordt dief, slaaf wordt priester en priester wordt koopman. David Van Reybroucks pleidooi voor loting beperkt zic…

De spanning in democratie

Er ligt een schat aan ideeën verborgen onder de Franse taal, voor een analphabète als ik in ieder geval. Met de recente vertaling van het werk van Pierre Rosanvallon in Democratie en tegendemocratie wordt een tipje van die sluier opgelicht. De man die in Frankrijk al decennia een sleutel…

De dromende realist

Het is misschien wel de meest schizofrene baan ter wereld. Om de internationale gemeenschap werkelijk te vertegenwoordigen moet je constant met jezelf overhoop liggen. Of heel goed kunnen jongleren. In Interventies vertelt voormalig secretaris-generaal van de Verenigde Naties en meesterjongleur Kofi…

It’s the institutions stupid!

Je moet het maar durven om je boek Why Nations Fail: The Origins of Power, Prosperity and Poverty te noemen. Daron Acemoglu en James A. Robinson deinsden er niet voor terug. Sterker nog, de bombastische titel past uitstekend bij de overtuiging waarmee ze hun ideeën brengen: Jared Diamond, David…

Geert Mak slaat op zijn trommel

In De hond van Tišma beschrijft Geert Mak hoe Europa, net als de hond van de Joegoslavische dichter Tišma, verstijfd een onzekere toekomst tegemoet gaat; de hond op een ijsschots in de Donau, Europa op een gammel politiek bestel in de crisis. Mak probeert naar eigen zeggen nuances te vermijden, maar…

Een succesvol spel van ideeën

Zelden krijg je de kans om mee te luisteren in een persoonlijk gesprek tussen twee invloedrijke historici. Het is niet meer nodig om je daarvoor te verstoppen achter de koffieautomaat van de geschiedenisfaculteit van Cambridge. Denken over de twintigste eeuw (Thinking the Twentieth Century…

Amerikaans kampvuurverhaal over energiepolitiek

Energie: een interessanter thema om de globale politieke economie mee te bespreken kan ik me nauwelijks voorstellen. Grote ontwikkelingen in de energiesector, zoals de strijd om pijpleidingen in de Kaukasus, of de controverse rond biobrandstoffen in de VS lijken misschien ver van ons bed, maar z…

Waarom Europa niet in Brussel mag komen liggen

Het schijnt dat TV-kijkers massaal wegzappen wanneer het NOS-journaal een item wijdt aan de Europese Unie. Alleen al het tonen van de EU-vlag leidt tot een groot verlies aan kijkers. Aangezien ik de EU inmiddels twee (nu drie) keer heb genoemd neem ik aan dat ik deze mensen nu kwijt ben. De kust is …

Niets te relativeren bij Bolkestein

Het archetype van de wereldvreemde radicale intellectueel, daarop opent Frits Bolkestein de aanval in De intellectuele verleiding. Al eeuwen brengen deze types de meest destructieve ideologieën aan de man, en dat moet maar eens ophouden. In plaats van de politiek te laten leiden door onreali…

Een nieuwe blik op Afrika, maar geen overzicht

‘Al 40 jaar houdt de auteur zich bezig met Afrika,’ zo meldt de beschrijving achterop Stephen Ellis’ Het regenseizoen. Dat heeft zijn weerslag – Ellis’ boek lijkt in veel opzichten op het Afrika dat hij beschrijft: boordevol fascinerende historische, sociologische en…

Een revolutionaire recensie

De onderstaande recensie van Micael Dahléns Nextopia is niet zomaar een stuk tekst. Het is een regelrechte revolutie op het gebied van non-fictieboekbesprekingen. Zoiets als dit heeft u nog nooit gezien. Vergeet dus alle voorgaande recensies, wat hier straks besproken wordt zal u niet snel lo…

De balans tussen familie en staat

Beroemde en controversiële politicologen zoeken elkaar op. Zo werd Francis Fukuyama gevraagd door Samuel Huntington (auteur van The Clash of Civilizations) om een voorwoord te schrijven voor zijn klassieker Political Order in Changing Societies. In zijn enthousiasme schreef Fukuyama echter een vijfh…

Pleidooi voor economisch pragmatisme

Voor je het weet rust er weer een taboe op het H-woord. De hypotheekrenteaftrek is zelden zo veilig geweest als bij onze huidige minister-president. En dat terwijl het juist dit soort belastingprikkels zijn die ons uiteindelijk de das om doen, aldus Dambisa Moyo's How the West was Lost. Ze bedoelen …

Door zeilen gedeeld wereldcentrum

‘Beschouw het volgende als een beknopte toelichting op eventuele krantenkoppen in de nabije toekomst.’ Dit bruggetje zit verstopt tussen twee kleine paragrafen halverwege Robert D. Kaplans Moesson. De Indische Oceaan en de toekomstige wereldmachten (Monsoon, vertaald door Margreet de Boer). Afgezien…

Innovatie? Interdisciplinariteit

Na één hoofdstuk van Steven Johnsons Where Do Good Ideas Come From? begon ik te twijfelen. Ben ik niet iets te enthousiast? Val ik met mijn leergierige geest ten prooi aan gladde managementpraatjes? En is dit niet de zoveelste valse bedrijfsprofeet die de wereld probeert te overtuig…

Hoe Mao in Parijs '68 kwam

In mei 1966 lanceerde Mao de Grote Proletarische Culturele Revolutie. Onder leiding van de Chinese boerenzoon trokken begeesterde studenten in grote getale door het land om China te zuiveren van antirevolutionaire elementen. Zo’n vijfduizend kilometer ten westen van Peking zaten de Franse …

pro-mbooks1 : athenaeum