Terug

Recensies

Een boek én een film over Bin Laden

Een spionageroman à la Denis Johnson schrijven? Daar draait Leon de Winter zijn hand niet voor om. Met Geronimo voegt hij weer een filmische, spannende en geëngageerde roman aan zijn grote oeuvre toe. Steeds cirkelen zijn romans rond het grote conflict tussen de islam en het jodendom. Deze keer draa…

In de cocon van het verleden

Het klinkt vreemd, maar Meneer Mac en ik (Mr. Mac and I, vert. Ineke Lenting), de achtste roman van Esther Freud, doet denken aan Ian McEwan én A.S. Byatt én Claire Messud: de weemoedige spanning van McEwan, het romantische van Byatt en het vlijmscherpe, gruwelijke van Messud. Freud combineerde alti…

Slechte voeding, maar soms ook leuk

Ida Simons, de schrijver van In memoriam Mizzi, maakte vorig jaar furore, nadat ze in de jaren vijftig onopgemerkt was gebleven. Ondanks haar Nescio- en Elsschotachtige toon, of juist dankzij. Er gold een andere literaire mode. Maar vorig jaar was het raak. Simons' novelle Een dwaze maagd&…

Niemand is inwisselbaar

Een bijna volmaakte vriendschap van de Oostenrijks-Japanse Milena Michiko Flašar werd genomineerd voor de Dioraphte Literatour Prijs 2015. Het boek over een Japanse vriendschap tussen twee mannen van verschillende leeftijd raakt sterk aan de worsteling van jongeren om hun plek te vinden in de maatsc…

Verhulsts lege hoofdpersoon is de taal

Dit jaar was de eer aan Dimitri Verhulst om het boekenweekgeschenk te schrijven. Je weet wel, de auteur van onder meer De helaasheid der dingen, Mevrouw Verona daalt de heuvel af, Godverdomse dagen op een godverdomse bol en Kaddisj voor een kut. De auteur die alleen al met zijn titels gelovigen en f…

Verdediger van het bastion van de Hoge Literatuur

Criticus Arie Storm schreef een nieuw schrijftipboek, Het schrijven van een roman. Met veel leeshuiswerk, handige lijstjes, en een poëtica die heel erg op die van de romancier Arie Storm lijkt. Maar vooral een poëtica die gemakzuchtige pulp vermijdt. En lessen. De leraar Arie Storm laat zien hoe de …

Een Bijbelse Shalev, van sprookjesachtig naar spookachtig

Meir Shalev zoekt in zijn roman Een geweer, een koe, een boom en een vrouw, vertaald door Ruben Verhasselt, de contrasten op. Hij verenigt ze in een nieuw verhaal over de geschiedenis van de Joodse nederzetting. Door een oude, Bijbelse vertelstijl te mengen met moderne ironie. Door he…

Gevangen in een droomwereld waarin we geloven wakker te zijn

Denis Johnson neemt iedereen in het ootje. Niet alleen omdat hij steeds andersoortige boeken schrijft, zodat hij nooit binnen één hoofdstuk van de literatuur past, maar ook omdat hij de lezer in zijn romans vaak ontzettend slim een loer draait. De lezer weet aan het einde vaak niet meer wat echt is,…

Als een terroristische aanslag die je niet raakt

Het vlindereffect, de derde roman van journaliste en romancier Margot Vanderstraeten, lijkt in de traditie van Harry Mulisch en Jeroen Brouwers te staan. De roman over een vrouw die slachtoffer is van de terroristische aanslag op het Taj Mahal Hotel in 2008 maakt grote indruk. De roman is fraai gesc…

Geërfde trauma's

Een jeugd vol angst als gevolg van politieke onderdrukking is voor velen in West-Europa ondenkbaar. Dat is iets van voorbije tijden, van vroeger toen er nog oorlog was en de scheidslijn tussen Oost en West meer uitgesproken. De Fins-Estse Sofi Oksanen laat echter zien hoe dichtbij die periode kan zi…

Geslaagd literair engagement: een klap die je graag krijgt uitgedeeld

In Maria Stahlie’s nieuwe roman Egidius begaat de hoofdpersoon een grove misstap en krijgt daarvoor een ferme klap in haar gezicht, uitgedeeld door haar eigen zoon. Een klap die haar bestraft en tegelijk bevrijdt. Maar indirect krijgt ook de lezer een pets, want zoveel verschillen de hoofdpersoon en…

Als een golem uit de klei

In zijn dichtbundel Zelf laat Pieter Boskma zien hoe het gemis van zijn geliefde hem vijf jaar na haar dood uiteen blijft rijten. Heel langzaam neemt hij een beetje afscheid van de rouw. Ergens gloort hoop. In het begin zijn de gedichten nog doordrenkt van ironie, van ternauwernood ontsnapte rijmdwa…

Onder een dikke donslaag van woorden

Het kan een handicap zijn, maar ook tot voordeel strekken wanneer je de vrouw van een inmiddels beroemd schrijver bent en voor het eerst met een roman komt. Een handicap omdat je altijd vergeleken wordt, zeker wanneer je man in zijn boeken over je geschreven heeft. Maar daar weegt als voordeel de gr…

Met een kutje ontsnappen aan ‘dat gedoe over liefde en dood’

In haar nieuwste dichtbundel Ik trek mijn species aan debatteert dichter en romancier Sasja Janssen (1968) zich uit het korset van het universele, het menselijke, dat wat hoort. Janssen herschept de mens, en daarmee zichzelf. Geilheid vlamt op, innerlijke rijkdom ook, maar uiteindelijk legt de ‘ik’ …

Meisje stapt opgewekt door het leven tot ze in een kuil valt

De herontdekte roman Een dwaze maagd van Ida Simons appelleert aan een verouderde moraal die weer hip is: ga voor zekerheid en een burgerlijk bestaan. Al schemeren er wel wat waarschuwingen door de roman over vrouwen die door te trouwen hun carrière verspeelden. Wie is er dan eigenlijk een dwaze maa…

Het ware, schone en onvolwassene

De sneeuwkoningin, de zesde roman van Pulitzer Prizewinnaar Michael Cunningham, draait rondjes om de dood en het verval. Ieder mens zal eens overlijden en wat is dan de zin geweest van dit bestaan? Via verwijzingen naar het gelijknamige sprookje van Hans Christian Andersen probeert Cunningham te ont…

pro-mbooks1 : athenaeum