Recensie: Een weergaloos eilandboek: Carys Davies, Clear

Als je zoals ik van Schotse eilanden houdt, van de ruige natuur, het afgelegen gevoel, het onberekenbare weer, en van vriendschap, dan is Carys Davies’ Clear je boek.  

Het is 1843, middenin de tijd van de Schotse ‘clearances’; kleine boeren werden van hun huis en land verdreven om plaats te maken voor grootschalige landbouw. Op het onbenoemde eiland vindt Ivar, de laatste bewoner, een man op het strand, onderaan de kliffen. Hij is er slecht aan toe. Ivar neemt hem mee naar zijn huis en verzorgt hem. Langzaam verbetert zijn toestand, en krijgen de mannen contact. Wat lastig is, omdat ze elk een andere taal spreken.

De aangespoelde drenkeling is John Ferguson, een arme dominee die wat bijverdient door af te reizen naar dit verre eiland om de bewoner te bewegen weg te gaan. Thuis wacht zijn vrouw Mary angstig af; ze heeft al erg lang niks van hem vernomen.

In wisselende perspectieven ontvouwt zich een intiem verhaal. Over liefde, want Mary houdt zielsveel van John. Over noeste arbeid, want Ivar werkt hard en heeft een breed vakmanschap. Over taal, want John en Ivar ontwikkelen samen een manier van communiceren. En over vriendschap en opoffering.

En dan die natuur. Een weergaloos boek. 

Reny van der Kamp is boekverkoper bij Athenaeum Boekhandel Spui, waar ze verantwoordelijk is voor de afdeling Engelse literatuur, de categoriepagina en de Engelse nieuwsbrief.