Recensie: Reisgids naar het zoete leven

Naar Parijs verhuizen en daar je brood verdienen met schrijven over eten, het klinkt als een droom. David Lebovitz maakte die droom waar. In The Sweet Life in Paris vertelt hij over zijn avonturen en ervaringen als inwoner van Parijs, verhalen die worden afgewisseld met zo'n vijftig toepasselijke recepten. Lekker koken en goed eten zijn onlosmakelijk verbonden met 'the quality of life' in Parijs, ook voor bezoekers. The Sweet Life in Paris is dan ook niet alleen een persoonlijk verslag en kookboek maar tevens een reisgids voor kook- en eetliefhebbers. Door debby koudenburg.

David Lebovitz droomde over wonen in Parijs sinds hij de stad in de jaren tachtig voor de eerste keer bezocht. Zoals veel Amerikaanse studenten reisde Lebovitz na zijn studie een jaartje door Europa, en hij deed dat "not through my eyes but through my stomach". Hij werkte al sinds zijn zestiende in restaurants, belandde uiteindelijk bij het beroemde restaurant Chez Panisse en specialiseerde zich in patisserie. Na dertien jaar ging hij daar weg, begon hij met het schrijven van kookboeken en vertrok naar Parijs. Naast zijn zeer succesvolle blog, 'Living the sweet life in Paris', schreef hij onder andere Ready for Dessert, The Perfect Scoop en The Great book of Chocolate.

Chocolade en Chèvre chaud

Het merendeel van de vijftig recepten in The Sweet Life in Paris is zoet: cake, koek, taart, ijs en veel chocolade. De liefde van Lebovitz voor chocolade is evident. Om het métier van chocolatier te leren werkte hij zelfs een tijdje als stagiair in een van de chocoladewinkels van de beroemde Patrick Roger in Parijs. In het hoofdstukje 'Finding my balance in a chocolateshop' beschrijft Lebovitz zijn soms hilarische ervaringen in die winkel met de Franse taal, de namen van de bonbons en de klanten.

Voor ons filmpje kozen we toch voor iets hartigs en zeer Frans. De eerste maaltijd die Lebovitz op zijn eerste dag in Parijs at was een Salade Chèvre chaud, op de menukaart in iedere bistro en elk café. Waan je op een terras in Parijs met deze salade en een koud glas witte wijn en je hebt een superlunch.

Culturele eetverschillen

Zoals Lebovitz al zegt, is Parijs in tegenstelling tot wat veel toeristen denken geen museum maar een enorme metropool met alle bijbehorende dagelijkse beslommeringen. Met andere woorden: het leven in Parijs is mooi maar niet altijd makkelijk. In The Sweet Life in Paris verhaalt hij over de bureacratie bij banken, het gas- en electriciteitsbedrijf en de telefoonmaatschappij. Of over de onvermijdelijke 'grèves et manifestations' die seizoensgebonden lijken te zijn, over zijn problemen met de taal en over de enorme hoeveelheid Amerikaanse vrienden die hij opeens blijkt te hebben nu hij in Parijs woont: 'Guess what?!', 'Remember me?', We're on our way!' Die bezoekers bevestigen overigens nog al eens de verschillen in (eet-)cultuur, mooi geobserveerd door Lebovitz: de Fransman bestelt een steak, de Amerikaan wil weten van welk deel van de koe het is, hoe de steak wordt gebakken, wat de koe heeft gegeten en of de koe een gelukkig leven had.

Al die dagelijkse perikelen wegen echter niet op tegen zijn liefde voor de stad, de bewoners én het eten. En over eten gaat dit boekje voornamelijk. Over tafelmanieren en veranderende eetgewoontes schrijft Lebovitz in het hoofdstuk 'Dining like a Parisian', over de liefde van de Parijzenaars (en van hemzelf voor chocolat chaud in 'Hot Cocolate to die for', over de voorkeur van de Parijzenaars om hun boodschappen te doen op de markt en in de kleine winkels en niet bij de supermarkt in 'Mon supermarché'. Veel mooie verhalen dus over het zoete leven in Parijs, en omdat het daar altijd op eten uitdraait zijn de recepten in het boek veelal een inleiding of afsluiter van die verhalen. The Sweet Life in Paris leest dan ook als een smakelijke reis door Parijs en voor de gourmand staat er achterin een handige lijst met adressen van winkels en restaurants.

Debby Koudenburg was professioneel kok en is met Tony Telson de drijvende kracht achter cookfreshfood.com.