Recensie: Mooi met inhoud

Veel te zien en veel te lezen in Damn, een tweemaandelijks tijdschrift van Belgische makelij over hedendaagse cultuur. Op de voorkant staat een grote gele bal: een brandblusser van de hand van kunstenaarsduo Los Carpinteros. Daarboven het architectonische logo van het blad en rechtsonder een beknopt rijtje namen (waaronder die van kunstenaar Ai WeiWei en zangeres Patti Smith) dat een tipje van de sluier oplicht over de inhoud. Een veelbelovende eerste pagina wordt gevolgd door grote, lichte bladzijden met foto’s en tekst over kunst, architectuur en design. Door kelli van der waals voor hard//hoofd en Athenaeum.

Visueel sterk én diepgaand

Damn heeft door de helder opgezette, rustige pagina’s een museale uitstraling en biedt ruimte aan een grote hoeveelheid mooie plaatjes. Aangenaam om doorheen te bladeren dus – geen overbodige luxe voor een blad dat zich richt op beeldcultuur. Van dé valkuil voor visueel sterke tijdschriften, namelijk dat hun artikelen inhoudelijk tekortschieten, lijkt Damn geen last te hebben.  De stukken zijn een gebalanceerde mix van bekende en minder bekende onderwerpen, zijn up-to-date en lang genoeg om geen diepgang te ontberen.

Frustraties van Ai Weiwei en  foto’s van Patti Smith

Een van de bekendere namen op de voorkant is die van Ai WeiWei, de prominente Chinese kunstenaar die zich regelmatig kritisch uitlaat over het Chinese totalitaire regime. Damn interviewt hem op zijn werkplaats in Peking, waar de kunstenaar net is teruggekeerd na 81 dagen vast te hebben gezeten op verdenking van belastingfraude. WeiWei vertelt over zijn frustratie over zijn onterechte detentie, zijn Chinese collega’s die niet tegen het regime in willen gaan en zijn verbod het land te verlaten. Het artikel blikt terug op wat er de afgelopen jaren met hem is gebeurd en verbindt dit aan de huidige stand van zaken.

Een andere beroemdheid aan wie enkele pagina’s worden gewijd is rocklegende Patti Smith. Niet vanwege haar muziek, maar naar aanleiding van een tentoonstelling van haar fotografische werk. In een kort artikel worden Smiths foto’s in een kunsthistorische context geplaatst. Vooral Robert Maplethorpe, de fotograaf met wie ze in de jaren zeventig een liefdesrelatie had en met wie ze goede vrienden bleef tot aan zijn dood, heeft haar werk beïnvloed.

Een mix van persoonlijke en maatschappelijk geëngageerde interviews

Verder bevat Damn een uitgebreide selectie artikelen over gevestigde ontwerpers en kunstenaars, altijd begeleid door aantrekkelijke en vaak kleurrijke foto’s. De ene tekst heeft daarbij wat meer om het lijf dan de andere. Het interview met industrieel vormgever Konstantin Grcic blijft bijvoorbeeld in het persoonlijke hangen doordat het zich voornamelijk richt op zaken als woonomgeving, CV en inspiratiebronnen. Het verhaal over designer Fernando Brízio wordt daarentegen op een hoger niveau gebracht doordat het ingaat op hoe zijn werk zich verhoudt tot semantische en filosofische theorieën en maatschappelijke gebeurtenissen.

Een van de interessantste interviews is dat met Cameron Sinclair, mede-oprichter van Architecture for Humanity, een non-profitorganisatie die met architectuur ondersteuning biedt bij onder meer humanitaire crises zoals de aardbeving in Haïti. De organisatie werkt met een businessmodel dat gebaseerd is op open source architectuur. Sociale verandering, zo is de gedachte, kan alleen teweeg worden gebracht door ideeën te delen. Met ‘slimme architectuur’ vindt de organisatie passende oplossingen voor gemeenschappelijke gebouwen als scholen en jeugdcentra, maar ook voor een recreatiegebied voor gevangenen van Guantánamo Bay.

Een artikel als dat over Architecture for Humanity toont aan dat Damn over meer gaat dan kunst en design. Vanuit het domein van visuele cultuur biedt het blad een brede, eigen blik op hedendaagse cultuur en geeft de lezer op intelligente wijze een update over fraaie, opmerkzame en interessante zaken. Een mooi blad voor wie op de hoogte wil blijven van mooie dingen.

Kelli van der Waals is redacteur van hard//hoofd.